Herkes kendinden gayet emin şekilde evleniyor. Benim kafamda ise binlerce endişe kaygı. Son gunlerde giderek artan gerginlik huzursuzluk stres. Ben miyim bir tek boyle olan? Her şeyden emin evlenmek isterken gunler yaklaştıkca stres beni kemiriyor. Asık suratlı bir gelin olmak istemiyorum. Evden ayrılmak annemden evimden yatağımdan kedilerimden ne cok zor geliyor hatta nişanlımın yuzunu gormek istemeyeceğim neredeyse. Sanki beni zorla alıp goturecek gibi. Oysa nikah tarihine birlikte karar verdik. Daha cok var derken bir an once gelinliğimi giymek isterken şimdi moralim cok bozuk. Onun ailesiyle aile olmak beni iyice tedirgin ediyor. Kendi ailem olarak gormuyorum reddediyorum o şekilde davranmayı. Yanlış belki ama duygularım bu yonde. Değiştiremiyorum. Evlenince değişir mi nişanlım bundan korkuyorum. Biraz başına buyruğumdur ben. Nasıl kalkacağım altından? Son zamanlarımda annemlerle evde başbaşa vakit geciremiyorum. Hep bir telaş bir meşguliyet var onumuzde. Davetliler,ev,eşyalar,ceyiz vs vs. Sakin olamıyorum. Empati kuramıyorum. Yapmam gerekenleri nasıl davranmam gerektiğini biliyorum ama yapamıyorum. İnsanların hicbir sucu yok herkes iyi niyetli konuşuyor biliyorum gel gelelim dayanamıyorum. İnsanları kırmak istemiyorum ofke patlaması yaşamaktan insanları incitmekten korkuyorum. Bu yuzden kendimi daha da sıkıyorum. Sıktıkca sıkıyorum. Son 3 haftanın icindeyim. Evlenmekten vazgecsem olur mu diyorum kendi kendime. Nikah masasında hayır der miyim? İşte en cokta bundan korkuyorum. Ruh hali cokca değişken bir insanım. Kendimi huzursuz hissettiğim yerden kacıp giderim bu tur bir eğilimim var. O anda kendimi kotu hissedersem gozumu karartırım hayır derim. Kendimi tutamam. Bundan korkuyorum. İnsanlar neden diye sorarlarsa evlilik stresinden mi diyeceğim? Şımarmak değil bu kendimi berbat hissediyorum. Biri gelse ve beni bu hengamenin icinden cıkarıp alsa sanki savaşın ortasından kurtarmış gibi hissedeceğim kendimi. Sizlerde boyle hissetiniz mi? Normal mi? Yoksa profesyonel yardım almalı mıyım?