Ben 18 yaşındayım ve geceleri hic uyuyamıyorum hele ağlamadan hic uyuyamıyorum, gece de ağlıyormuşum bir kac kere annem denk geldi coğu zaman yastığımın gozlerimin olduğu kısım da ıslak oluyor.

Bu gunle beraber tam bir sene oldu goruşmeyeli, tabi ara sıra denk gelmem dışında =( Eskiden onunla konuşmadan uyumazdım ama şoyle bir şey var biz sevgili gibiydik onunla neden konuştun, meleğim telefonunu neden gec actın falan derdi, resimlerime bakar bakar cok guzel cıkmışsın derdi bende teşekkur ederim ama nesi guzel derdim oda neden sadece benim guzelimsin belki sadece benim ama derdi, sarılır elimi tutardı ama adı yoktu sonra birden araya mesafeler girdi ozledim hani senide tarzı mesajlar atardı ama bir turlu goruşemezdik sonra mesajlar azalmaya başladı derken kesildi, 1 ay boyunca evden cıkmadım zaten acık lisede okuduğumdan okulum falanda yoktu 1 ay boyunca kimseyle konuşmadım hic bir şey yapmadım ağlamak dışında bir tek bakkala gidiyordum torba torba cikolata alıyordum. Sonra bir gun aradı boyle boyle bobrekle ilgili bir tam ameliyat sayılmaz ama ameliyat gibiydi falan arayamadım, sesini duymak bile o kadar mukemmeldi ki sesini kafama kazımak istiyordum.

Derken yine gunler gecti aylar gecti telefon yok mesaj yok hic bir şekilde iletişim yok sadece bir kere yolda gordum onu uzaktan o beni gormedi ağlaya ağlaya eve gittim ve 1 hafta boyunca surekli ağladım ama tum bunlardan ailemden herhangi birinin haberi yok ve bunları konuşabileceğim pek arkadaşımda yok hatta neredeyse hic yok.

Neyse baya kafa yordum =) Gunde sadece 4 saat uyuyabiliyorum oda sabah 7 den 8 den sonra anca gece uykusu hic yok ayrıca gereksiz yere carpıntılarım, kulak cınlamalarım ve baş donmelerim oluyor. Bazen kafamda şalter atıyor gibi olur bir catırtı duyuluyor hani fişi prize takarken olur ya bazen aynen oyle oluyor ve kafamın tepe noktası ısınıyor. Cok fazla uykum var ama uyuyamıyor ağlamaktan mideme kramplar geliyor ve ağlamamı durduramıyorum. En ufak bir şeyde carpıntı tutuyor. Ondan once boyle şeyler olmazdı.

Aklımdan cıkmıyor, aklım cıkıyor ama o cıkmıyor. Lutfen yardım edin delirmek uzereyim hele en son gorduğum şey beni yerle bir etti uzerinde 3 ay gecti başka bir kızı operken gormemin ustunden ve hala toparlanamadım. Bunları yazmak bile benim icin cok zor boyle bir adam icin uzulmekte koyuyor ama elimde değil. Uzun bir yazı oldu kusura bakmayın ve yardım ederseniz cok sevinirim benimle konuşmanız bile bir şeydir, şu sıralar konuşabileceğim hemen hemen kimse yok, o da yok, sanki bende yok oluyorum. Cok yoruldum. Benim tek sorunum bu sevgi değil benim erkeklerden yana hic şansım yok annemle babam ayrı ve babam baya sorumsuz doğum gunumu bile unuttu doğru duzgun arayıp sormuyor onuda cok ozledim babamı da

Upuzun lafın kısası kendime hakim olma yetim azalıyor kontrolumu kaybediyorum beynim donuyor hayattan soğuyorum ve kendimi cok yalnız hissediyorum cok yorgunum bazen olmeyi duşunduğum bile oluyor ama bana ne engel oluyor bilmiyorum. Lutfen yardım edin, icimde ki derin sızıyı nasıl atarım bilemiyorum ve şu an ic dunyam biraz karanlık ve bu beni korkutuyor :'(