Nasıl anlatsam bilmiyorum. Oylesine dolu, oylesine dertliyim ki. Yaklaşık 4 yıldır diz ağrıları cekiyorum. Gorenleri şaşırtıyorum adeta. 3 sene once ameliyat oldum .Dizimden bir tumor alındı. Ameliyattan sonra baktım ki ağrılar gecmiyor. Tekrar doktor, hastane. Git git bıktım artık. Bulamıyorlar, anlamıyorlar Kimisi psikolojik dedi, kimisi hic bir şey. Psikiyatri tedavisi gordum. Ruh gibi dolaştım aylarca. Eğitimime ara verdim. En sonunda annem bu durumdan usandı ve ilaclarımı sakladı benden. "Ben boyle evlat istemiyorum" dedi Bir anne icin cok zor olmalı. Ben de genclik falan kalmadı desem yeridir, 20 yaşındayım; ama bazen hayatın hic bir zevki yok benim icin. Her neyse, yaklaşık 2 ay once tekrar ( bir universite hastanesinde) benim icin ameliyata karar verildi. 1 hafta sonra ameliyat olacağım. Aslında hem korkuyorum, hem de hic korkmuyorum. Anlamadığım ve sizinle paylaşmak istediğim şu: Doktorum beni ameliyat etme taraftarı değil, hatta "Ne iduğu belirsiz bu hasta!" diyecek kadar. Cunku ne ağrı kesiciler, ne dizime vurulan iğneler hicbiri ağrımı gecirmiyor. Ben artık uyurken ağrısız, uyanırken ağrısız yaşamak istiyorum

Biri bana, "....." sebeptendir, gecer, uzulme desin