Herkes acıdan kacmak icin kullanılan yaygın bağımlılıkları bilir: yiyecek, alkol, yasal ve yasal olmayan uyuşturucular, kumar, TV, alışveriş, iş, seks vb.

Ama coğu insan sinsice kendisini gizleyen bazı bağımlılıkların farkında değildir. Bu tur bağımlılıklar aldığımız nefes kadar gorunmezdir. Zararları ise bilinen yaygın bağımlılıklar kadar yıpratıcıdır.

İşte ya da evde, başkalarının kendileri icin yapabilecekleri şeyleri, kendinizin daha iyi yapacağını bildiğiniz ya da onları memnun etmek icin ustlenip aşırı derecede calışıyor musunuz?

Size yapılan yardım tekliflerini reddedip, sonra da ekstra işlerin icinde boğuluyor musunuz?

“İyi insan” olduğunuz icin, insanların taleplerini yerine getirmekten kendinize zaman ayıramıyor musunuz?

İnsanlar size ‘’kontrolcu’’ olduğunuzu soyleyip tepki gosterdiğinde kızıyor musunuz?

Yaptığınız onca iş ve “iyilik” ten sonra sizin değerinizi bilmedikleri icin kendinizi kurban gibi hissediyor musunuz?

İyice kızdığınızda suratınızı asıp, insanların size nasıl haksızlık yaptıklarından durmadan şikayet ederek, onları sizi kontrol etmeye calışmakla sucluyor musunuz?

Kontrol bağımlılığı... Onay bağımlılığı... Ofke bağımlılığı...

Kendi mutsuzluğumuzun sorumluluğunu başkalarına vermek icin ofkeyi ya da gozyaşlarını kullanmak, bu da yetmezse sıkca hastalanarak ilgiyi uzerimizde toplamaya calışmak da aslında kontrol bağımlılığıdır.

İcimizdeki değersizlik duygusunun acısından kacmak icin ihtiyac duyduğumuz sevgiyi/onayı almak uğruna başkalarının bize karşı hissettikleri duyguları kontrol etmeye calışmak cok yorucudur.

Başkalarının bizimle ilgili ne duşunduğunu fazlaca onemsemek; kendimizi sevmek yerine, onların bize duyduğu sevgiyle kendimizi sevebileceğimizi sanmaktır.

Bu bakış acısıyla, yeni şeyleri oğrenmek ve deneyimlemek yerine surekli ne soyleyeceğimizi ve nasıl davranacağımızı planlamak icin caba harcarız. Sıkca kendimizi savunmak ve izahat verir durumda buluruz.

Tum bağımlılıklar, duygularımızı kontrol etme ihtiyacından kaynaklanır.

Kontrol tutkusu ya da oğrenmek ve gelişim.

Sevgi/onay dilenciliği ya da kendini sevmek.

Bağımlılık ya da ozgurluk.

Başkalarının sorumluluğu ya da oz sorumluluk.

Secimlerimiz tum davranışlarımızı şekillendiriyor.

Kontrol ve onay bağımlılığı ağır bir tutsaklıktır. Kendi yarattığımız hapishanenin kapısı acıkken bile ozgurluğe doğru koşamamaktır.

“İyi insan” olarak bilinmek uğruna yapılan fedakarlıklar bize de “iyilik” yaptığımız kişiye de zarar verir.

Başkasının kendisinin yapabileceği bir şeyi onun adına ustlenmek, o kişinin kendisini geliştirmesini ve oz sorumluluk almasını engellemektir. Bu iyilik değil, iyi niyetle kotuluk yapmaktır.

Sevgi adına, duşkunluk adına, koruma kollama adına cocuğunuzun, eşinizin, sevgilinizin, arkadaşınızın kendisinin yapabileceği şeyi siz yaptığınızda onların size duyduğu saygıda azalma olur.

Hic kimse somurduğu ve kullandığı birisine saygı duyamaz.

Saygının olmadığı yerde ne kadar sevgi olabilir ki?

Başkasını sevebilmek icin once kendinizi sevmelisiniz. Hic kimseyi kendinizden daha fazla sevemezseniz. Cocuğunuzu, eşinizi, sevgilinizi kendinizden fazla sevdiğinizi soyluyorsanız, bu sevgi değil bağımlılıktır. Her bağımlılıkta duşkunluk vardır. İckiye duşkunluk ile cocuğa duşkunluk arasında fark yoktur.

İkisi de kişinin mutsuz ve doyumsuz olduğunun gostergesidir. Duşkunluğun aslında zavallılık anlamına geldiğini bir duşunun...

Bir iyilik yapın kendinize. Kendinize, sadece kendiniz icin zaman ayırın.

İşte bu, kendine sevgi vermenin, değerlilik duygunuzu geliştirmenin yollarından biridir.

unutmayın..Dunyadaki tum insanlar kadar siz de kendi sevginizi ve ilginizi hak ediyorsunuz.


sevgilera.s.