112 Acil Ambulansında gorev yapıyorum.Mesaimiz 24 saat...sabah 9'da nobeti alıp ertesi gun 9'a kadar calışıyoruz.Ve dinlenme saatimiz yok.Sabaha kadar bolgemizde gelen her cağrıya gidiyoruz.Bazen 5 katlı asansorsuz binanın merdivenlerini cıkıyoruz,bazen 100 kiloluk hastaları o katlardan aşağı indiriyoruz.(200 kilo'lu hastalara gittiğimizde oluyor).Hıı ustune dayak yiyoruz,kufur işitiyoruz.Bir ucundan tutun dediğimizde ise işiniz bu taşıyın diyorlar.Bir bayan olarak Allahın bize verdiği ozellikler belli.Ne yaparsak bunun dışına cıkamayız.Kilolu bir hastayı 2 bayan 1 erkek taşımamız imkansız.24 saat'de 24-26 vaka yaptığımız oluyor.Diğer nobete kadar ki sureyi tahmin edersinizki bel-sırt ağrısı,kas ağrısı ile geciriyoruz.
Saatlerce ac kalıyoruz,tuvalete cıkamıyoruz,İdrar yolu enfeksiyonu yada kabız oluyoruz.Kan şekerimiz duşuyor,yada saatlerce sıvı alamıyoruz.

Surekli insanların nefesi ile kanı ile temas halindeyiz,korunabildiğimiz kadar korunuyoruz ama hareket halindeki bir aracın ani bir fren yaptığı oluyor malum insanlarımız ambulans ile yarış yapıyor,iğnenin battığı oluyor,hastanın uzerimize kustuğu oluyor,bulaşıcı hastalıklardan dolayı da risk altındayız.Alkollu vatandaşa gidiyoruz,cebinde bıcağı oluyor,hastaneye gidene kadar kufur ve tehdit yiyoruz.Bu mesleği yapıpta sağlam kalmanın cozumu varmı sizce?

Buna rağmen her gittiğim hastanın bir yakınım olduğunu,bana muhtac olduğunu duşunup merhametle yaklaşıyorum,hayat kurtarabilmek icin zamanla yarışıyorum.Her nobet sonunda,kendimi,yaptıklarımı sorguluyorum,daha iyi ne yapabilirm diye.Ama bu mesleği yapıpta bedenen ve psikolojik olarak sağlam olmak gercekten kolay değil.

Keşke insanlar birbirini tuketmeye calışmasa.Keşke kabız olan,3-4 gundur başı ağrıyan,sevgilisinden ayrılıp,ayılıp bayılanlar o anda gercekten ambulansa ihtiyacı olan insanların hakkını gaspetmese...İnsanlar birbirini tuketmeye calışmasa da bizlerde kendi işimizi layıkı ile sapasağlam yapabilsek.

112'nin komuta merkezinde yani aradığınızda ulaştığınız cağrı merkezinde de calıştım birkac ay.Bir nobet yani 24 saat karşıladığım arama sayısı 700 yada daha fazla oluyordu.Bunlardan 500 hatta 600'unun ki bu rakam gercek sapık olduğunu duşunun ve o an ailenizden birinin başına kotu bir olay gelip 112'yi aramaya calıştığınızı duşunun.Hat'lar meşgul cunku sapık ruhlu insanlar arrıyor surekli.Eve gittiğinizde gelen aramaları 112 diyerek acıyorsunuz vede telefon sesi duymak istemiyorsunuz.
Bu zor bir meslek ayrıca hemde risksiz birim olarak goruluyor...