• Solunum, soluk alma ve soluk verme olmak uzere iki aşamadan oluşur. Soluk alma, akciğerlere havanın cekilmesidir. Konuşmada bu ilk aşamanın da buyuk etkisi vardır.

• Soluğun, derin, sık, cabuk, duzenli, sinirlenmeden ve gurultusuz alınmasına dikkat edilmelidir. Bunlara uyulmadığı zaman, konuşma duzeninde aksamalar olur. Boyle durumlarda konuşmacı kadar dinleyici de rahatsız olur.

• Bedensel bir ozur ya da konuşmanın gerektirdiği ozel durumlar dışında, soluk burundan alınmalıdır. Diyaframla ve goğusle soluk alınabilir; ancak, goğsun ust bolumunden alınması durumunda konuşmacıda karın sıkışması, soluk kesilmesi, yorgunluk ve bunların sonucunda şaşkınlık, bocalama gibi başarısızlıklar gorulur.

• Soluk verme, akciğerlere cekilen havanın boşalmasıdır. Birkacı dışında diğer dillerde olduğu gibi Turkce de, solunumun ikinci yani soluk verme aşamasında konuşulan bir dildir.

• Konuşurken soluk vermenin cok iyi ayarlanması, gulme, hayret gibi ozel durumlar dışında, soluk alırken konuşmaktan sakınılması gerekir.

• Birden soluk verildiğinde, yoğunluk ve tıkanmalarla konuşma bozulur.

• Konuşurken soluk vermenin ozel durumlara uydurulabilen ritmik bir duzeni olmalıdır. Boyle bir alışkanlık, konuşma puruzlerini ortadan kaldırır.

• Solunumun sıklık ya da gurluk gibi ozellikleri kişiye ve anlatılanın niteliğine bağlıdır. Bu nedenle herkes icin belli sayılara bağlı uygulamalar, zorlama ve yetersizlikler yaratabilir.

• Kotu beslenmenin etkisiyle zaman icinde diyafram ile soluma yeteneğinizi kaybedersiniz. Hatalı soluma, konuşma akışınızı ve sesinizin yapısını olumsuz etkiler, erken yorulmaya neden olur.

Doğru soluma diyaframdan yapılmalı, nefesin verilmesinde gırtlak değil karın kasları kullanılmalıdır. Diyaframdan mukemmel soluma yapılamadığında ve nefes diyaframdan kontrol edilemediğinde sesin guzel cıkışı imkansızlaşır. Goğus boşluğu nefes alırken aşağıya, dışarıya veya yukarıya hareket ettirilebilir. Diyafram ile soluma aşağıya doğrudur. Diyafram ile soluma yapıldığında ciğerlerin alt lopları etkili kullanılır ve ciğerlere en az % 50 daha fazla oksijen alınır. Kapasitenin altında oksijenle yapılan diğer solumalarda ses bozuk, kontrolsuz ve kesintili cıkar. Nefes kontrol edilemediğinde ses cok fazla hava harcar. Konuşmacının nefesi tıkanır. Konuşmada dengesiz duraklamalar, tutukluklar oluşur.

Amaclanan sonuclara ulaşıncaya kadar ileride verilecek alıştırmaların surdurulmesi gerekir. Bu alıştırmalar, goğus boşluğunun oylumunu genişletmede; diyaframın hareketinde, akciğerlerin sağlıklı calışmasında ve doğal olarak da rahat konuşmada yardımcı olmaktadırlar. Sabah, oğle, akşam ve yatmadan once yapılacak bu hareketler, midenin boş olduğu saatlerde uygulanmalıdırlar. Surekli ve gunluk alışkanlıklardan biri durumuna getirilmelidir.

Bu calışmalar, acık havada, değilse iyi havalandırılmış yerlerde (oda, sınıf, salon) gercekleştirilmelidir.

Kaynak: doktor sitesi