ben 25 yaşındayım, 10 yıldır sigara iciyorum. lise 2'de ozentilikle başlayan sigara bağımlılığı maceramı bi turlu sonlandıramadım. lisedeyken tek tuk icerken universiteye gecince paket almaya başladım tabii ki.ayrıca normal sigara da icemiyorum illa ki mentollu olacak, o icime cektiğim mentol beni rahatlatıyor, nefesimi acıyormuş gibi gerizekalıca bi hisse kapılıyorum, cok zevk alıyorum icerken. ama mentollu bin kat daha zararlı tabii ki.
yalnız ben baya bağımlıyım, otobus beklerken icerim, otobusten inince eve yururken icerim , kimse yoksa yolda yururken icmeye bayılırım, uzulunce icerim, sevinince icerim, yemekten sonra mutlaka icerim, arkadaşlarla dışardaysam birini yakar birini sondururum, denizi gorunce icerim, kar yağarken sigara icmeye bayılırım, sevgilimle icmek en buyuk zevklerimden birisi, kısacası hayattaki her anı sigara icmek icin yaşıyo gibiyim :d bide ben evdede iciyorum babam gormesin diye evet iğrenc biliyorum ama odamın icinde sigara iciyorum, sonra yarım saat odayı havalandırıyorum hem herşeyin ustune sigara kokusu siniyo hem oda asla ısınmıyor hep cam acık olduğu icin. işe başladığımdan beri de gunde 15e kadar artırmaya başladım.
daha once 3-4 kez guyaa cok kesin kararlar alarak bıraktım. allen carr yontemini denedim, emre ustunucar'ın bırakmak istiyorum filmini izledim, ilk seferlerinde cok fazla etkilendim ve bidaha asla icmem ya diye buyuk seremonilerle bıraktım
ama geri başladım.en son bi hastaneye gidip champix kullandım, baya tiksindirdi 6 ay icmedim ama bi arkadaş buluşmamda 'aman 1 kereden ne olcak zaten bıraktım' diye tekrar başladım. bu başlamadan sonra bi kez dha champix denemem oldu bu seferde ilac ağır geldi ve işe başlayınca bırakmak istemedim.
ama artık zararlarını hissediyorum, her yerimin sigara kokmasından bıktım, soğukta dona dona sigara icmekten bbıktım. en kotusu de ona bağımlı olma hissi bana kendimi aciz hissettiriyor, icemediğim zaman cok mutsuz ve sinirli oluyorum, ve sigaraya para ve vakit harcamaktan cok sıkıldım. sigara icmeyen bi insan olmak istiyorum artık.
3 hafta once gene doktora gittim, son 1 kez ucretsiz champix hakkım kalmıştı onu kullanıyorum şu an, 2. hafta bırakmalıydım ama ben tabi kii hala bırakamadım, tek tukde olsa zevk almasam da alışkanlıktan iciyorum.
şimdi size asıl sorcağım şey şu , ben sigarayı bi cok şeyle bağdaştırıyorum,zaten yapı olarak melankolik bi yapım var ve sigara benim kişiliğimi tamamlayan bi parca gibi geliyor bana. butun arkadaşlarım annem babam evleneceğim adam hepsi de sigara iciyor. mesela en yakın arkadaşım benm gibi 15 yaşından beri sigara iciyor,karşılıklı kahve eşliğinde icmeye bayılırım onla. biz 1 aydır falan goruşemiyoruz, bi iki hafta daha da goruşemicez gibi, diyorum ki icimden ''ayy son 1 kezde onla iceyim de oyle bırakayım?!! ' bir cok bırakma cabam arkadaşlarımla buluştuğum an sona eriyor. yada sevgilimle sigara icmeyi cok ozel bi anmış gibi hep ayy son bi kezde onla iceyim falan diyorum sacmasalak. işyerinde arkadaşlarım sigara molasına cıkarken o moladaki sohbeti ozlediğim icin cıkıp bende iciyorum. yada tatile gidiyorum 'denizin karşısında sigara icmeden olmaz ki yaa' diyorum yakıveriyorum.
ve bu 1 kereler benim tekrar başlamama neden oluyor.ben bole olmak istemiyorum, hani sadece arkadaşlarımın yanında icsem diğer zamanlar hiic icmesem neyse onu da yapamıyorum, bi icince devamı geliyor kamyoncu gibi surekli iciyorum. ya sırf sigara icerken otobus gelince sigaramı yeni yaktım diye otobuse binmediğimi ve bu yuzden defalarca işe okula gec kaldığımı biliyorum duşunun.
surekli canımın sigara istemesinden sıkıldım, şu an ilac tiksindirdi baya gene ama 5-6 ay sonra bi tatile gidince, yada arkadaşımla buluşunca gene başlıcağımdan eminim.
napıcam ben bana yardım edin