24 yaşıma girmeye 2 ay kaldı hayatımın buyuk bir kısmını bu bedende esir kalmış bir ruh olarak gecirdim artık ozgurluğe kavuşmanın vakti geldi. İnsanın kendine verebilecek en değerli hediyesi başka ne olabilir ki, duzgun yağsız zayıf bir beden... Yıllarca alemizin stresimizin uzuntumuzun sevincimizin kurbanı olmadık mi? Arkamizdan ağlar dediler yedik,yazık ziyan olmasın dediler o tabak bitecek dediler yedik, buyuk arkalarından ağlattılar hem agladik yedik, sevincten olecektik bi kutladik bi yedik yedik yedik... Bu kez sinirlendik, yıllarca aldıklarımizi veremedik yine yedik:-( ben artık yemek istemiyorum allahın verdiği bu guzel bedeni fazla fazla yiyerek zararlı sağlıksız şeylerle kirletmek istemiyorum yıllarca kendi kendimize beslediğimiz canavarı bol buyuk beden kıyafetlerle saklamak değil icimizdeki o zayıf kendine guvenen bedeninden utanmayan prensesi cıkarmak istiyorum. Kendime yeni bir ben lazım diyerek onu aramaya cıkıyorum...