Merhaba arkadaşlar aslında konu cok uzun ama kısaca ozet geceyim. 19 aylık bi oğlum ve 30 haftalık ikiz gebeyim. İkizler normale gore daha ağır ve yorucu hamilelik surecini bildiğim icin katlanıyorum kendimce avutuyorum kendimi ama gelgelrlim iki gundur col gerginim. Oğlumla iletişimmiz iyi anlattığım zaman anlıyor yapmıyor ama yapmadığında da hatasını anlaması icin mesela dışarda ise eve sokuyorum ağlamıyor yanlış yaptığını bildiği icin. (hata derken duşmesi kalkması vs değil ona zarar verecek şeylere inatla yapması uyarımı dikkate almaması bunu yapmamın sebebi de bebekler doğduğunda zorluk cekmemem yoksa 1,5 yaşında cocuğa garezim yok her neyse) bu akşam kayınvalidem arkadaşımı gecirirken oğlumda gitmek istedi aldı kucağına bişey demedim ama ben gitmedim icin oğlumda ağladı anne diyr eve getirdi bu sefer gitmek icin ağladı bende iceri sokup kapıyı kapadım evlerine gittiler dedim ağladı sonra sut yapmaya gittim sutunu alıp yatağına yatar uyur normalde sut icin ağladı bu defa yerden kalkmasını istedim yapmadı kucak istedi alamadım icin uzuldum sonra bu sinir olarak yansıdı bu defa sert şekilde kalkmasını istedim yine yapmadı yerde uyuyacak mış neyse benim sinirlerim cok bozuldu sonra kayınvalidem geldi cocuğu kucağına aldı oğlum yavrum diye sevdi yatağına yatırdı onunda cok uykusu olduğu icin uyudu. Mesele kendimi kotu bi anne gibi hissediyorum cocuğuma bağırdım kucağıma alamadm sanki bu anlar geri gelecek gibi boş yere uzdum diye kendimi yiyorum şu an oğluma karşı tavrım yanlış mı bunu oğrenemek istiyorum