Selam hanımlar. Nihayet bende buraya doğum oykumu yazabiliyorum. Bundan uc ay once geldi benim kucuk prensim.
9 mart gunu sabah uyandım ve doğumuna daha iki hafta vardı. Aklımın ucundan bile gecmiyor tabi. Yataktan kalkarken bi ıslaklık oldu. Hatta tuvaletim olduğu icin kacırdım zannetmiştim oyle ya hamileyken olur boyle şeyler. Hah dedim buda geldi başıma

suyumun gelme ihtimali aklıma gelmiyor tabi. Kalktım kahvaltı yaptım falan bi baktım bacaklarım ıslanıyor. İşte o anda jeton duştu. Kucuk prensim yola cıkıyordu. Hemen bi duş alıp hastaneye gittik. Tabi sancı falan hic bişi yok daha. Neyse hastaneye gittik ve evet suyum geliyordu ama sancı yok. Yatışım yapıldı ve 12 saat beklicez dedi doktorum kendi sancımın gelmesini. Dakikalar geciyor heyecandan oluyorum ama bi kramp bile yok. Saatler gecti ve sancım gelmedi. Doğumhaneye aldılar ve suni sancı vericez dediler. Bu benim ilk doğumum ve başıma geleceği bilmediğim icin gule oynaya gidiyorum

gece onda sancı takıldı. Sabaha kadar tık yok. Ne sancı acılma. Ama sabah yavaş yavaş gelmeye başladı ağrılar. Ama benim acılmam bir turlu olmuyor. Ağrıdan bazen ağlıyorum bazen guluyorum sinirlerim bozuldu yani

Oğleden sonra acılma olmaya başladı cok şukur. Ve akşam dokuz gibi acılma tamamlandı ve yavaş yavaş ıkınmaya başlamıştım sancı odasında. Ustune ustelik birde ebemle inatlaşıyorum.ıkınırken sanki tuvaletim var gibime geliyor. Kafına diyorum tuvaletim var tuvalete gitmem lazım diyorum

kadında diyor hayır yok tuvaletin ıkın diyor ama ben o anda anlamıyorum tabi. Buyuk tuvaletim var diyorum inatla. Kadın en son demesin mi dunden beri buradasın ne kakası dedi. Ustelik lavman yapıldı diyor. Bende durdum durdum ama vaaarr demişim. Kadın en son bıktı benden tamam kakan var hadi buraya yap dedi

bende koyuverdim kendimi

tabi anladım ki gercektende yokmuş. İşim komiği o kadar saat bekledim az kalsın orada doğuracaktım ebem iki dakika yanlız bıraktı beni ve bi farklı hissettim. Afedersiniz ama elimi bi attım bebeğimin kafasına dokundum nasıl bağırdım tahmin edersiniz hemen doğumhaneye alındım ve bir dakika gecmeden bebeğim kollarımdaydı yaşadığım butun acı stres bianda gecti. Cok şukur oğluma kavuştum.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah