Merhabalar
Anne olmayı cok isteyen ve sorun yaşamadan hamile kalanlardanım. Hamileliğim boyunca kontrolleri kacırmadan ilacları aksatmadan kullandım. Calıştığım icin doğum sonrası izin hakkım kalsın diye 34.haftaya kadar calıştım. Duygularım her hamile gibi karışıyor cok huzunlenip cok ağlayabiliyordum.
Doktorum kemik yapımın musait olmadığını soyleyip, sezeryan doğum olmalısın dediği zaman cok uzulmuştum. Bunu son zamanlarda duymak sinirimi bozmuştu. Destek beklerken ailemden , ozellikle kayınvalide taraflarından değişik kelimeler işitince daha cok moralim bozulmuştu. Doğuma 1 hafta kala neredeyse başka bir hastaneye gidip muayene olmam gerektiğini her seferinde dile getirip beni iyice uzduler. Eşim once bunlara inanıp değişik davrandı bana sonrasında mantıklı olanın doktorun dediğini anlatıp acıklık getirdim.
Doğum cok guzel gecti. Bebeğim ve ben hic sorun yaşamadan cıktık hastaneden. Eşim mutlu ben bi o kadar..
1 hafta sonra ayağımda uyuşma oldu ve gittikce yukarı doğru geldi. Lavabo ihtiyacımı gideremez oldum cunku belden aşağı her yerim uyumuş hissizdi. Doktorumu aradım nadiren olur dedi. Karnım şişmişti cunku kucuk abdestimi yapamıyordum. Doktoruma gittim sonda ile boşaltım yaptı olursa tekrar sıcak su ile masaj yap gelir dedi.
2 gun sonra şikayetlerim daha şiddetlendi ve yuruyemez oldum. Cektiğim ağrı da cok kotuydu. Sutlerim dolup taşarken ambulansla acile kaldırıldım. Moralim bozuk ağlamaktan psikolojim bozulmuştu. Bi yandn bebeğimdeydi aklım. Diğer yandan ise bana ne olduğunu bulmaya calışıyorlardı.Mr, tomografi, kan testleri, doktor muayeneleri bitmedi.Tam 1.5 ay hastanede kalarak neyim olduğunu bulmaya calıştılar
İlk bir hafta uyuşma var die kortizon verdiler. Kabul etmek istemedik fakat doktor ikna edip tedavi hakkında ikna etti. Sonra Gata'ya gittik. Bir dizi testler devam etti. Belimden sıvı bile alındı fakat bişey bulamıyorlardı.
En sonunda Prof.bir hekim ( isim veremiyorum) bir Mr da bişey gordu ve tekrar cektirdi.
Ben bunlar yaşanırken evimden ve en onemlisi bebeğimden uzaktaydım. Her gun bi test yapıldığı icin sutumu sağıp atmak zorunda kalıyordum.
Sonra anlaşıldı ki pelvis kemiğim iki yerinden kırılmıştı. Tam 1.5 ay kırıkmış fakat hicbir doktor anlayamamıştı.
Ameliyat edemiyorlardı cunku kaynamaya başlamıştı.
Eve gonderdiler fakat 1 ay dumduz yatmam gerekiyordu.
Kızıma kavuşacağım icin ne olursa olsun cok seviniyordum.
75 kilodan 50 kiloya duştum.2 aydır sonda ile duruyor ve buyuk tuvaletimi bile hissedemediğim icin yardımlarla yapıyordum. Uyku deseniz ağrılardan yoktu.
Kemikler kaynadı fakat odemler oluştuğu icin tekrar kortizon verdiler. % 50 oranında duzeldim ve ayağa kalktım. Sağ bacağım sorunsuz fakat sol bileğim hala uyuşuk. Ayrıca tuvalet sorunum da devam ediyor. Şu an fizik tedavi ile duzelmeye calışıyorum.
Kızım icin..
Nasıl oldu bilmiyorum, doktorlarda cozemiyor..

Hanımlar lutfen okuyun. Herkes bilinclensin istiyorum. Bilinmeyen daha doğrusu bulunamayan bir durumdayım . belirtileri yazdım. Siz ya da cevreniz Allah korusun bunları yaşamasın.