evet arkadaşlar gelelim benim doğum hikayeme. nisan ayında adetim gecikince evde test yaptım. ve sonuc cift cizgi hamileydim. 5 yaşında bir kızım daha var. eşim iş icin şehir dışına gitmişti. evde kızım ve ben vardım sadece. eşim eve gelince nasıl bir supriz yapsam diye duşunurken telefonum caldı.arayan eşimdi .ruyasında hamile olduğumu gormuş. cok şaşırdım.ne diyeceğimi bilemedim . supriz yapmaktan vazgecip evet hamileyim dedim. cok sevindi. ve benim hamilelik maceram başlamış oldu. 4 ay şiddetli bulantı kusma halsizlik uyku hali vs o zamanla istanbulda oturuyorduk kontroller iccin ozel bir hastaneye gidiyordum. 4. ayda oğlum olacağını oğrendim. 6 aylık hamileyken eşimin işi dolayısıyla şehir dışına bandırmaya taşınmak zorunda kaldık. ve ben doktor arayışına girdim. kendime iyi bir doktor bulana kadar bari devlet hastanesinde testlerimi falan yaptırayım dedim. devlet hastanelerine karşı onyargıları bilirsiniz ben de hep cekinmişimdir hep bu yuzden ama bu hastane kesinlikle oyle değil. rastgele bi doktodan sıra numarası aldım. kontrol icin iceri girdiğimde asık suratlı hic konuşmayan, ben sormadan bebeğin durumu hakkında bilgi vermeyen,meymenetsiz bi tip beklerken tam tersi oldu. espirili ,insanı rahatlatan,işinde cok titiz, guleryuzlu, en ice ayrıntısına kadar bebek hakkında tum bilgileri ben sormadan soyleyen mukemmel bir beyefendi. dedim kendi kendime tamam ben aradığım doktoru buldum. eşimin doğumu ozelde yapmam konusunda aşırı ısrarına rağmen ben devlet hastanesinde bu doktorda yapmak istediğimi soyledim. duzenli kontrollerle 38. haftaya girmiştim. doktorum haftaya hazırlan dediğinde cok heyecanlandım. 23 aralık carşamba gunu rutin kontroller sonrasında nihayet yatışım yapıldı. kan değerlerim duşuk olduğu icin bir gun erkenden yattım. şehir dışından taşındığımız icin kimsemiz yoktu. bilirsiniz devlet hastanelerinde kadın doğum servisine sadece bayan refakatci zorunluluğu vardır. bende doktorumla goruşup eşim dışında kimsenin yanımda olamayacağını soyledim. doktorumda hastane yonetimiyle goruşup,bana eşimle kalabileceğimiz ayrı bir oda verdiler. 24 aralık sabahı hemşire hanım hadi hazırsan gidiyoruz dedi. evraklarımı hazır edip beni doğumhane katına aldılar. oraya erkeklerin girmesi kesinlikle yasak . eşim dışarıda kaldı. bir an yapayalnız kaldım. nst ye bağladılar.serum takıldı. bi kac hasta daha vardı yanımda. hepsinin annesi kardeşi yanında ben tek başıma kalmıştım. nevresimi yuzume cekip sessiz sessiz ağladım. eşimin kapının dışında olduğunu duşunup kendimi toparlamaya calıştım. sonda takıldı. uzerimdekileri cıkarıp ameliyat onluğu bone giydim. ve sedyeye yatırıldım. doktorumu gordum . yanıma geldi nasılsın dedi iyiyim sağolsun dedim. korkuyormusun dedi hayır dedim aferin sana rahat ol dedi. hemşirelere seslendi hastayı alın dedi. hemşireler sedyeyi ameliyathanenin kapısına kadar getirdiler . eşim gordum. yeşil yakışmış dedi . gulumsedim. hic bişey konuşamadım. duğum duğumdu boğazım bi kelime cıksa ağzımadan sanki bağıra bağıra ağlayacaktım. hasta bakıcı bi abi geldi yanıma ve beni ameliyathane yazan kapıdan iceri aldı. uzun uzun koridorlar labirent gibi. en son bir odaya geldik beni ışıkların altına aldılar. altımdaki onlukle birlikte 1 2 3 yapıp ameliyat masasına taşıdılar.doktorum geldi. uşuyormusun dedi hayır dedim. onluğunu giydi. odada belki 15 kişilik bi ekip vardı. ortam cok sıcaktı. bende ne korku ne endişe vardı. uzerimdeki ameliyat onluğunu yırtarak cıkardılar. anestesi uzmanı geldi başıma. kendini tanıttı. sakin olmamı bişey olmayacağını soyledi yapacağı işlemleri anlattı. cok tatlı dilli biriydi. belimi boyadı sonra iğne yaptı ve hop ayaklarıma inen bi sıcaklık hissi. ayaklarımı anında his kaybı oldu . ayağını havaya kaldır dedi kaldırmaya calıştım ne mumkun. anestezi uzmanı başlayalım dedi. ve başladı. evet yapılan herşeyi hissediyorsunuz. ama kesinlikle acı yok. başımda 4 kişi surekli beni konuşturuyor.kollarımı bağladılar masaya. tansiyon aleti ,kalp ritmini olcen cihaz vs her yerimde bi kablo vardı. bir ara cok midem bulandı. başımdaki anestezi uzmanına soyledim. hemen mudahale ettiler. doktorum ara ara nasılsın sıkıntın varmı diye sordu hayır dedim. cok terlemiştim hemşireler terimi sildiler. ameliyat dışında şeylerden konuşuldu. doktora kesi izim aynı yerdenmi olacak diye sordum evet tek cizgi olacak merak etme dedi. yarım saatten fazla zaman gecti. başımdaki hemşirelerden biri oooo bebek geliyor dedi. anestezi uzmanı şimdi karnını biraz gerdiricekler. hissediceksin ama acımayacak panik yapma dedi tamam dedim. şiddetli bir gerdirme hissi. ve cığlık cığlığa ağlayan bir bebek. doktorum gostereyimmi bebiğini dedi. evet dedim . yok gostermicem hic heyecanlı değilsin dedi lutfen gosterin dedim. ortunun uzerinden kaldırıp gosterdi . yapış yapış beyaz bi maddeyle kaplı. yandaki hemşireye verdi.hemşire ameliyat onluğune sardı. biraz temizledi. sonra getirip yanağıma dayadı. kollar masaya bağlı olduğu icin sarılma gibi bi imkan olmuyor ama yanağı bile o kadar yumuşaktıki doktorum hemen bebeği yoğum bakıma alın ısınsın 1 saat sonra odaya getirirsiniz dedi. ve bebişim gitti. dikişlerim atıldı. hadi bakalım artık bitti dediler . amelyathaneden cıkarıldım. odaya alındım. eşim yanıma geldi. eee hani bebek dedi. hemşire hanım gelicek dedi. bana ağrı kesici iğne yapıldı serumlarım değiştirildi. ve yaklaşık bir saaat sonra paşam odaya geldi. 3.800 kilo 50 cm. hemşirenin yardımıyla biraz emzirdim. ayaklarımı hissetmeye başladığımda sondayı cıkardılar. ameliyattan 6 saat sonra ayağa kalktım. bebeğime o gece ben baktım. ertesi gun taburcu oldum zaten. şimdi paşamla evdeyiz. ben hastanedende doktorumdanda cok memnun kaldım. doktorum alihan tığlı beye ve ekibine ne kadar dua etsem az . ama her ozel hastanenin aynı olmadığı gibi her devlet hastaneside aynı değildir. allah herkese hayırlı doğumlar nasip etsin. rabbim kimsenin kucağını boş bırakmasın .