12 gun evvel sezeryanla doğum yaptım gece yarısı suyum geldi acılmam az olduğu icin suni sancı vereceklerdi kabul etmedim sezeryanı sectim ama sanki pişman gibiyim hala yataktan kalkarken zorlanıyorum ara ara ağrılar oluyor ilk hafta bebekle ilgilenemedim bile sutum de gec geldi ağrıdan duzgun beslenemedim.. Keşke suniyi deneseydim diye pişman oluyorum.. Ama bende panik atak da var surec uzun olacaktı belki psikolojik olarak kaldıramayabilir tam orta yerinde yine sezeryan isteyebilirdim.. Belki saatlerce beklerdim acılmam olmazdı ama belki de kolayca acılır doğurabilirdim bilmiyorum gecmişe donemem sacmalıyorum onemli olan sağlıkla dunyaya gelmiş olması.. Bu depresif halimi ameliyata bağlıyorum sanki normal olsa boyle olmayacaktım gibi.. Bi daha hic eski halime donemeyecek gibi hissediyorum hep dikiş yerim ağrıyacak yataktan zor kalkacağım gibi.. Ote yandan klasik lohusa halleri kendini beğenmeme her şeye ağlama bebeğe yetemiyorum duygusu.. Cok bocalıyorum ne yapacağım bilmiyorum..Yeni hayatıma ne zaman alışırım?