​
Sevgili Anneciğim,Babacığım

Butun duygu ve duşuncelerimi dile getirebilseydim şunları soylemek isterdim.Surekli bir buyume ve değişme icindeyim.Sizin cocuğunuz olsamda sizden ayrı bir kişilik geliştiriyorum.Beni tanımaya ve anlamaya calışın.Deneme ile oğrenirim.Bana ayak uydurmakta gucluk cekebilirsiniz.Bana oyunda ve arkadaşlıkta ve uğraşlarımda ozgurluk tanıyın.Beni her yerde her işimde koruyup kollamaya calışmayın.Davranışlarımın sonuclarını kendim gorursem daha iyi oğrenirim.Bana yanılma payı bırakın,kendi işimi kendim gormeye alıştırın buyuduğumu başka nasıl anlarım!

Buyumeyi cok istiyorsam da ara sıra yaşımdan kucuk davranmaktan kendimi alamıyorum.Bunu onemseyin ama siz beni şımartmayın,hep cocuk kalmak isterim sonra.Her istediğimi elde edemiyeceğimi biliyorum,ancak siz verdikce almadan edemiyorum.

Bana yerli yersiz de soz vermeyin,sozunuzu tutmayınca sizlere guvenim azalıyor.Bana kesin ve kararlı davranmaktan cekinmeyin.Yoldan saptığımı gorunce beni sınırlayın,koyduğunuz kurallar ve yasakların hepsini beğendiğimi soyleyemem ancak hic kısıtlanmayınca ne yapacağımı şaşırıyorum.Tutarsız davrandığınızı gorunce hem bocalıyor hem de bundan yararlanmadan edemiyorum.

Beni dinleyin oğrenmeye en yatkın olduğum anlar;soru srduğum anlardır.Acıklamalarınız kısa ve acık olsun.Oğutlerinizden cok davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın.Beni eğitirken ara sıra yanlışlar yapabilirsiniz,bunları cabuk unuturum.Ancak birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını gormek ,beni yaralar ve surekli tedirgin eder.

Cok konuşup cok bağırmayın,yuksek sesle soylenenleri pek duymam.Yumuşak ve kesin sozler bende daha iyi iz bırakır.”Ben senin yaşında iken…..”diye başlayan soylevleri hep kulak ardına atarım.Kucuk yanılgılarımı buyuk sucmuş gibi başıma kakmayın.Beni korkutup sidirerek,aşağılayarak,sucluluk duygusu ile uslandırmaya calışmayın.Yaramazlıklarım icin beni kotu cocukmuşum gibi yargılamayın.Yanlış davranışın uzerinde durup duzeltin,ceza vermeden once beni dinleyin.Sucumu aşmadığı surece cezama katlanabilirim.

Beni yeteneklerimin ustunde işlere zorlamayın,ama başarabileceğim işleri yapmamı bekleyin.Başarmam icin beni destekleyin,hic değilse cabamı ovun.Bana guvendiğinizi belli edin.Beni başkalarıyla karşılaştırmayın,umutsuzluğa kapılırım.Benden yaşımın ustunde olgunluk beklemeyin.Butun kuralları birden oğretmeye kalkmayın,bana sure tanıyın.Yuzde yuz durust davrandığımı gorunce urkmeyin.Beni koşeye sıkıştırmayın;yalana sığınmak zorunda kalırım.Sizi cok bunalttığım sırada bile soğukkanlılığınızı yitirmeyin.Kızgınlığınızı haklı gorebilirim ama beni aşağılamayın.Hele başkalarının yanında beni aşağılamayın,onurumu kırmayın.Unutmayın ki bende sizi yabancıların yanında guc durumlara duşurebilirim.Bana haksızlık ettiğinizi anlayınca acıklamaktan cekinmeyin.Ozur dileyişiniz size olan sevgimi azaltmaz,tersine beni size daha cok yaklaştırır.Aslında ben sizleri olduğunuzdan daha iyi goruyorum.Bana kendinizi yanılmaz ve erişilmez gostermeye calışmayın.Yanıldığınızı gorunce uzuntum buyuk olur.

Biliyorum arasıra sizi uzuyor belkide duş kırıklığına uğratıyorum.Bana verdikleriniz yanında benden istediklerinizin cok olmadığınıda biliyorum.Yukarıda sıraladığım istekler size cok geldiyse bir coğundan vazgecebilirim;yeterki beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın.
Benden “ornek cocuk” olmamı beklemezseniz,benden sizden kusursuz ana-baba olmanızı beklemem.Sevecen ve anlayışlı olmanız bana yeter.

Sizin cocuğunuz olarak doğmak elimde değildi ama secme hakkım olsaydı,

SİZDEN BAŞKA KİMSENİN COCUĞU OLMAK İSTEMEZDİM!

Sevgiler COCUĞUNUZ…