​
İşe donmek mi, yoksa cocuklarla evde kalmak mı sorusunun ne yazık ki kolay ve doğru bir cevabı yok. Her anne kendi ozel koşullarına gore karar almak durumunda… Cocuklar, her koşulda gayet iyi idare edebiliyor. Bu nedenle esas goz onunde bulundurulması gerekenler ailenin ihtiyacları ve mali guvencenin sağlanması.

Cocuklar icin artıları ve eksileri
Cocuğunuza uygun bir bakım ve bakıcı sağlayabildiğiniz takdirde, işe donmenin cocuk uzerinde zararlı etkiler bırakacağına dair bir kanıta ulaşılmış değil. Bulgular sadece soğuk algınlığı gibi enfeksiyonlarda artışa rastlandığını gosteriyor. Calışan annelerin cocukları da en az diğerleri kadar duygusal acıdan doyumlu yetişiyorlar. Calışma hayatı anne ile cocuk arasındaki bağı zayıflatmıyor. Calışan bir anneyle buyuyen cocuğun bağımsızlık, sorumluluk ve olgunluk gibi ozellikleri hem daha erken oluşuyor, hem de daha guclu oluyor. Calışan annelerin cocukları, diğer yetişkinlere guvenme ve yaşıtlarıyla anlaşma konularında daha başarılı oluyorlar.

İşe donmede zamanlama
Doğumun fiziksel etkilerini atlatabilmek ve bebekle annenin emzirmeyi oturtabilmeleri icin annenin doğumdan sonra en azından 6 ila 8 haftaya ihtiyacı vardır. Tercih edilen zamansa, doğumdan sonra en az altı ay annenin bebeği ile kalabilmesidir. Boylece annelik becerilerini geliştiren anne, kendisine daha cok guvenmesini sağlayacak zamana kavuşur. Ustelik bu zaman zarfında bebek de annesine guven dolu bir bağlılık geliştirir. Bazı uzmanlar annenin, bebeğinin ilk 2–3 yılında kendilerini tamamen cocuğuna adamalarının gerektiğini iddia etseler de, bu tur bir bağlılığın avantajları henuz kanıtlanamamış. Ne yazık ki coğu annenin evde kalma ya da calışma kararı alma gibi bir luksu bulunmuyor. Bebeği 3, 4 aylık olan bir annenin calışma hayatına donduğu icin hicbir şekilde sucluluk duymaması gerekiyor.

Calışan annelere oğutler
Ceşitli toplumlarda ceşitli cocuk bakım şekilleri vardır. Hayatın ilk iki yılında sevilip okşanmaya ve ozel ilgiye daha cok ihtiyacı olan cocuğa ailenin bakması cok daha iyi olur. Daha kucuk cocukların tercih sırasına gore bakılma şekilleri şunlardır:

*Kendi evinizde ozel bakım
Bebekler icin en uygun yontemdir. Bakımı genellikle buyukanneler ya da bebek bakıcıları ustlenir. Bakıcı bulmak ince eleyip sık dokuyarak hareket etmelisiniz. Bakıcı icin goruştuğunuz kişilerin referansları dikkatle inceleyin ve aradığınız ozelliklere sahip olup olmadığına iyice bakın. Bakıcıların coğu siz yokken evinizde bakar ama bazıları kendi evlerinde bakmayı tercih eder.

*Başkasının evinde ozel bakım
Bir oncekine cok benzeyen bir duzen olmakla birlikte, cocuğunuz bunda, kendi evinde bakılma ayrıcalığından yararlanamaz. Ayrıca bebeğinizle birlikte bebek bezi, biberon, oyuncaklarını da bakıcıya taşımanız gerekecek.

*Gunduz bakım evleri
Bu yontemde bakıcı, kendi evinde en az 2 en fazla 6 cocuğa birden bakar. Ozel bakıma kıyasla daha ucuzdur. Ancak cocuğun ihtiyac duyduğu kadar ozel ilgi gorememesi, bu tur evlerin herhangi bir lisansa sahip olmaması ve devlet kontrolu altında bulunmaması gibi dezavantajları vardır.

*Gunduz bakım merkezleri
Yuvalar 30, hatta daha cok sayıda cocuğa bakabilir. Ancak cocukların coğu 2-2,5 yaşına gelene kadar bu buyuk merkezlere uyum sağlar. Bazı yuvalar iş yerlerinde bulunur ve lisans sahibi olduklarından bazı standartlara tabidir. Bu tur bir yer arıyorsanız arkadaşlarınıza danışabilir, telefon rehberlerine bakabilirsiniz. Ancak kreşi gormeden hatta orada en azından yarım gun gecirmeden kararınızı vermeyin.

*Vekil bakıcı: Doğru kişiyi secmek
Bakım şeklini secerken en onemli etken, cocuğunuza bakacak kişinin, onun duygusal ihtiyaclarını anlayabilecek ve karşılayacak biri olmasıdır. Sıcak, şefkatli, sempatik, cocukla oynayan, neşeli birini secmelisiniz. Sizin terbiye kurallarınızı (disiplin yontemleri veya tuvalet eğitimi gibi) dinleyip bunlara uyacak birini arayın. Sectiğiniz bakıcıyla da yakın ve uyumlu olun.

*Cocuğunuzun bakıcıya alışmasına yardımcı olun
Cocuğunuzu yuvaya gotureceğiniz ilk gunu onunla gecirin. Diğer cocuklara ve bakıcıya ya da bakıcılara yavaş yavaş yaklaşıp sokulması icin zaman tanıyın. İkinci gunde cocuğunuz bakıcıyla etkileşime girene kadar, 5-10 dakika kalın. Mumkunse tanıdığı bir oyuncağı ya da kendini guvende hissetmesini sağlayacak bir nesneyi yanında bırakın. İş yeriniz yakınsa gun icinde cocuğunuzu gormeye gidin. Yanından ayrılırken de oyle neşeli bir tavır takının ki kacmadığınızı, sadece gittiğinizi anlasın. İlk gunler arkanızdan ağlarsa şaşırmayın. Hatta bir daha yuvaya gitmek istemediğinden bile bahsedebilir. Buna rağmen siz ne kadar kararlı olur ve buna gore davranırsanız o da değişikliğe yavaş yavaş alışmaya başlar. Bazı cocukların tamamen alışması birkac ay dahi surebilir.