22.Ağustos.2013
39.hafta
06.50
Doğuma daha bi hafta var bebeğimde herşey yolunda bende gayet enerjiğim.. Eşimin yurtdışından gelen kuzeni ve eşiyle bi haftadır geziyoruz. Bi onceki gun Ihlara vadisine gittik ama ne olur ne olmaz diye eşimle ben inmedik. Belisırma diye bi yer var vadinin kıyısında su uzerine lokantalar var, saatlerce oralarda gezip yemek yedik, gece eve donduk. Ertesi gun piknik var, oğleden akşama mangal keyfi ben sadece oturdum herkes etrafımda pervane şunu ye bunu ic sen kalkma.. keyfim yerinde eşimle elele yuruyuş yaptık bi kac tur ardından eve donduk. Erkenden yattık 22 gibi. Sabah nst ye gireceğim. Dr herşey yolunda derse h.sonu ck yakın bi ark. Duğunu icin Nevşehir e gitme izni alacağım.. Gece sancım var gibi yok gibi kıvranıyorum kalkıyorum geri yatıyorum. Eşim gozu yarı kapalı yarı acık bakıp donuyo. En son 3 te kalkıp ışığı yaktım eşim uyandı. Galiba yalancı sancı bunlar ya icim bulanıyo gibi bişiler oluyo dedim. Tuvalete gittim yattm. Yarım saat sonra aynı.. eşime ya dedim aceba gercek sancı mı ama ben hazır diilim yok yalancı bunlar. Eşim şaşkın. Sanki oğlum tam gununu doldurmak zorunda Saat 4 5 sancılar arttı gibi (gibi diyorum hala emin olamıyorum duvara tutunup iki kıvranıyorum sonra hic bişey yok ) En son 5.20 tuvalete gittm pecete de kan!!! Eşime bağırdım galiba doğum başladı:18::18: koooşş........şaşkın şaşkın geldi:26: napcaz die..duş dedim cabuk.. hemen duşa girdim sakinleştim. eşim hala inanamıyor git giyin diom tepemde bişi olur die başımı beklio. En son giyindik annemi aradım. (o konyada ben aksarayda biz hastaneye gidiyoruz die.) saat 5.30 arabadayız. Bi kez sancı girdi cıktı zorlandım aaaa gelioo diye..hast. girdik bni odaya aldılar ebe bi bakim dedi. Benim komşum (o hastanenin baş ebesi) gelicek az sonra mesai saati yakın ya onu beklicem diom. Ebe sen beklersin de bebek beklemez dio gulerek.. en son bari sancını olciim dedi. Baktı sancı var. Eşime aşağı inin yatışı yapın dedi. Ben hala inanamıyorum. En son alttan bakmamız lazım dedi. Ben nolur bakmaa diom (hic alttan muayene olmadım.) Israr etti mecburmuş .. baktı ve bebeğin başı elime geliyor dedi. O an heyecan başladı bnde titredim (inandım doğuruyomuşum demek..)

Doğumhaneye aldılar eşim kapıda sakın gitme diye tembihledim. Guldu..dr geldi ebe suyumu patlattı ama hala bişi hissetmiyorum sancı arada gelip gidio. Dr. İki ıkınmada gelecek bebek bağırıp yorma kendini ıkın tum gucunle dedi. Ve ikinci ıkınmada bağırabilirsin dedi gulerek bebeğimi cıkardılar

Oğlumu bana gosterip babasına uzattılar ben kapıdan goruyorum. Eşim almadı bni bekleyeceğini soyledi. Dikişlerim bitince eşimle asansore bnp odaya indik. Kv. Gorumcem vardı. Annemde bi saate geldi ve annemi gorunce ağladım ilk kez…
Ck guzel bi duyguydu. Normal doğumu başardığıma inanamıyorum. Ck korkak biriyim normalde.. Hastaneye girişimiz ve doğum sadece 1saat surdu inş. Herkes bnm gibi kolay doğurur..

(doğum hikayem ck kısa ama oncesi uzun oldu, gezmek yurumek galiba normal doğumumu kolaylaştırdı diye anlattım. Mutluluk da en onemli etken bide..)