Hamileyken o kadar cok dogum hikayesi okudum ki dogum yapınca ben de yazmak istedim,belki birilerine faydası olur diye.
Tum hamileligim boyunca sezeryan ı aklıma dahi getirmedim. Gercekten cok istemiştim normal dogum yapabilmeyi,o duyguyu yasayabilmeyi. Zihnen hazırdım bu nedenle doguma. Cok sukur hamileligim de cok rahat gecti. Ozellikle son iki ay cok yurudum, dans ettim hep hareketliydim.
39.haftada cati muayenesi ve rutin kontrolde 3 cm acıklığım olduğu ve bebegin suyunun azaldığını soyledi doktorum. Riske etmek istemediğini ve istersem suni sancıyla dogumu başlatabileceğini belirtti. Ben de bekleme riskini alamadım ve bir gun sonra sabah 7 de giriş yaptık hastaneye.
Serum bağlandı,ilk sancilar gercekten adet sancısından fazla değildi. Arada acilmalarim kontrol ediliyordu. 12 gibi aciklik 5 cm oldu. Hala cok sancim yoktu. Daha sonra sureci hızlandırmak icin 13 gibi suyumu patlattilar. Bu aşamadan sonra sancılarm sıklaştı ve şiddetlendi. Sanci geldikce ben nefes egzersizi yapıyordum. Eşim de belime ters baskı uyguluyordu.
Epidural yapmasını istedim doktorumdan. Herkesin boyle olmayabilir ama epidural beni rahatlatsa da sancılarımı kesti ne yazık ki. Acilma 8 cm geldi ve durdu. Bu arada saat 5 ya da 6 olmalı emin değilim.
Tekrar sancım olması icin yeniden serum verdiler ve aynı sureci yeniden yasadim. Sonunda tam acıklıkla dogumhanrye indim. Dogum o kadar kolaydı ki inanın 15 dk surdu ya da surmedi bebeğimi kucağına aldım. En zor kısmı bence sanci asamasiydi.
Bu arada doğru ıkınmak cok onemli arkadaşlar belki işinize yarar diye soyluyorum,"kaka yapar gibi"ıkınıyorsunuz. Sanki kabız olmuş da ıkınıyormuş gibi.
Oğlum 21:15 te doğdu.
Uzun suren bir dogum gibi gozukse de yine olsa yine normal dogumu tercih ederim. O an oyle bir guc geliyor ki size her şeyle basediliyor.
Ve de cocuk cıktıktan sonra ne sanci ne agri hicbir şey kalmiyor. Inanılmaz bir rahatlama,yeniden dogmusluk hissi. Herkesin dilediği gibi saglikli dogumlar gercekleştirmesi dilegiyle.