herkese merhaba,
8 ay once doğum yaptım bir oğlum oldu... sezaryenle doğum yaptım... ilk iki gun hastanede hic sutum olmadı mecburen mama verdik... o kadar sağmama rağmen damla gelmedi... eve cıktık sarılık oldu yemediğim icmediğim şey kalmadı surekli sağmaya calışmama rağmen yine sutum gelmedi... hic umudumu kaybetmedim hep denedim ama memelerim gerilmedi şişmedi bile tam tersine sondu... hep uğraştım sormadığıo doktor kalmadı ama hic sutum gelmedi... daha dune kadar bile hep umudum vardı belki gelir diye...annemin de cok cok az olmuş ama az da olsa emzirmiş bizi.. hic kucağıma alıp mememi emerken izleyemedim onu... o hazzı yaşayamadım... oğlum aslında emmeye cok istekliydi... ilk başlarda belki sut gelir umuduyla boş da olsa emziriyordum ama bebeğim iki cekiyordu bişey gelmeyince ağlıyordu... velhasıl gezdiğim doktor yemediğim icmediğim şey kalmadı ama hic anne sutu alamadı oğlum hic emziremedim... ve hic emziremediğim icin psikolojim biraz bozuldu... 8 aylık olmasına rağmen hala bebeğim benimle bağ kuramamış gibi geliyor, ona ihtiyacı olan teması verememişim gibi geliyor, onu bazı şeylerden istemeden de olsa elimde olmasa da mahrum etmişim gibi geliyor... kahroluyorum o kadar ozeniyorum ki bebeğini emziren annelere... neler vermezdim onu emzirebilmek icin... icimde hep paranoyolar hep şupheler her zaman bir damla uzuntu hep bi kaygı... oğlum bana yeterince bağlı değilmiş gibi geliyor... mesela arkadaşlarımın bebekleri annelerini gorduklerinde cırpınıyolar guluyolar cunku anneyi meme olarak goruyolar mutlu oluyolar anneleri direk memeyi memede en temel ihtiyacları olan beslenmeyi cağrıştırıyor cunku... annelerinin memelerine yapıştıklarında kuzu gibi mutlu oluyolar meme kokusunda mayışıyolar uyuyolar... bu direk inanılmaz bir bağ kuruyor direk anne bebek arasında
Ama bizde oğlum beni gorunce değil biberonu gorunce heyecanlanıyor seviniyor... koynumda mayıştırıp uyutuyorum hep ama aynı olmuyor maalesef... ya da bana aynı olmuyor gibi geliyor... eksik kalıyor... oğlum benim tenimi aramıyor... ne biliyim nasıl anlatayım... hep bişeyler eksik kalıyor gibi... beni yeterince sevmediğini bile duşunuyorum bazen...
Son gunlerde meydana gelen davranışları icimi daha da yakmaya başladı... konu acmamın nedeni de bu zaten... sizde de aynı mıydı diye sormak istiyorum... 8 aylık oğlum babasına benden daha duşkun gibi... eşim gelene kadar onunla surekli birlikteyiz... kendim de eğitimci olduğum icim bir cok etkinlik oyun biliyorum akşama kadar oynuyoruz guluyoruz herşeyi beraber yapıyoruz ama akşam eşim geldiğinde beni direk unutuyor... eşim kucağına aldığında gel diye kollarımı actığımda bana sırtını donuyor hep babasında olmak istiyor... eşim işgili bir babadır gec gelir ama evdeyken oğlumuzla oynar guldurur baya baya iki erkek boğuşurlar... acaba onu oyun arkadaşı olarak gorduğu icim ve ozlediği icin mi o geldiğinde oğlumun gozu beni gormuyor yoksa aramızda bağ oluşmadı da babasına benden daha duşkun? Ya biliyorum yazdıklarım cok sacma ama anneler beni anlarsınız siz... oğlumu cok seviyorum ona meme veremediğim icin icimde hep evham hep bi sevilememe korkusu... napıcam ben? Nasıl aşabilirim bunu? Sizin de bebekleriniz eşiniz gelince sizi unutuyor muydu? Acaba biraz daha buyuyunce mi benim arkamdan ağlamaya başlayacak? Şuan babasının arkasından resmen ağlıyor