Herkese merhaba
Zorlu bi hamileliğin ardından o mukemmel an minik prensesimle kavuşma hikayemi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Gebeliğim ilk anından beri sıkıntılıydı ilk 3 ayda kanamalarım geceleri acile taşınmam riskli ikili tarama testi ardından amniyo sentez sonra bebeğimin suyunun az olması yuzunden hastaneye yatışım. Ardından bebeğimde gelişim geriliği teşhisi haftada 2 gun doktor takibi beni surekli uyarmaları bebeğin hareketlerini takip etmem gerekliliği. Zarzor geldiğim 37. Hafta doktor kontrolunde bebeğim ciddi bir şekilde gelişim geriliği tespit edildi başı 30 hafta karın cevresi 33 hafta cıkınca doktorum artık bebeğimi doğurmam gerektiğini soyledi. Ben boyle birşeye hazırlıklı olmadığım icin baya bi korktum tabii ki bebeğimde ciddi bir şekilde gelişim geriliği olduğu ve eğer bebeği doğurmazsam oksijensiz kalıp olebileceği tehlikesiydi. Doktorum bana suni sancıyla doğum yaptıracağını soyleyince sezeryan olsa olmaz mı diye sordum. O da bana normal doğum şartlarını zorlıcaz eğer ki ertesi gune kadar doğum yapmazsam sezeryanla doğuma alacağını acıkladı. Yatış işlemlerimin ardından doğumhaneye alındım. Eşim işte olduğu icin malesef yanımda değildi beklediğimiz bi durumda olmadığından oysa ki ben kontrol icin hastaneye gitmiştim onlar beni doğuma aldılar. Doğumhanede nstye bağlı bir şekilde beklerken yaklaşık bi 3 saat gecti ben uyur uyanık bi haldeyken ebe odaya geldi ve bana fitil takacağını bunun suni sancı olduğunu soyledi yaklaşık 2 cm acılmam vardı bunun ne kadar sureceğini sorduğumda 6 saatte surebilir 24 saatte dedi bide icimi rahatlatmak icin sen kolay doğurursun o kadar uzun surmez dedi. Ardından nstye bağlı bi şekilde beklemeye başladım catı kontrolum sırasında nişanım gelmişti. Saatler gecti hala acılmam yoktu 2 cmdi sancıda hissetmiyordum. Sadece surekli tuvalete gitme ihtiyacım vardı. 12 saatlik bi bekleme suresinin ardından sancılarım gelmeye başlamıştı. Acılmam 4 cm olmuştu ve gitgide sancılar dayanılmaz bi hal almaya başladı. Canım cok fazla yanıyordu nst cihazının karnımı sıkmasıda oldukca rahatsız ediciydi. Sabaha karşı 5 civarı sancılardan ortalığı yıkıyordum ben dayanamıyorum artık beni sezeryana alın diye bağırıyordum. Sancılarım sıklaşmaya başladı dinmeye başladığında yorgunluktan uyuyor sancı geldiğinde cığlığı basıyordum. Sabahı zor etmiştim saat 8 bucuk civarı ebeler kontrol icin odaya geldiklerinde 10 cm acıklığım olduğunu soylediler kontrol esnasında suyum patladı. Sancılarda gittikce sıklaşmaya başlamıştı sanki leğen kemiklerim kırılıyornuşcasına kuvvetli ağrılar hissediyor bi yandanda altıma yaparmışcasına suyum geliyordu. Ebeler hazırlıklara başlamıştı ve bana gelen ıkınma isteği miniğim oldukca baskı yapıyordu ve ben ıkınsam cıkcakmışcasına ıkınıyordum. Başımda kimse yoktu odada tek başıma ıkınıyor bir yandanda bebeğim gelecek diyede korkuyordum. Ebeler geldiğinde bebeğin saclarını gorduklerini ıkınmam gerektiğini soylediler oyle kuvvetli ıkındım ki yuce rabbim o gucu verdi kesi uyguladıktan sonra meleğim doğmuştu ve karnımdaydı onun sıcaklığını hissettiğim an butun acılarım dinmişti. 2435 gr ve 46 cmdi kızım kuvoze girmedi bir gece hastanede kaldıktan sonra evimize geldik şuan 13 gunluk ve cok iştahlı bi bebek.
Biraz uzun oldu belki kusura bakmayın bende sizlerle doğum anımı paylaşmak istedim.