
gelelim oykume. aslında cok uzun yazıcam başından beri olan herşeyi.
Ben pco hastasıyım. kapı kapı bir suru hastane ve doktor gezdim. herkes sozleşmiş gibi bana senin doğal yollarla cocuğun olmaz dedi. hep ağlayarak husranla cıktım o kapılardan. adetim cok duzensizdi 3 4 hatta bazen 5 ayı buluyordu adetimin gelmesi ki coğu zaman adet sokturuculerle geliyordu. en son 30 ekimde adet gordum. yatıp kalkıp dua ettim allahım ne olur beni evlat hasretiyle yakma diye. annesiz buyudum ben ve bu hayatta en cok istediğim şey anne olmaktı. sadece soğan suyu ve icir kuru yaptım. ocağın 16 sında hamile olduğumu oğrendim hic adet gormeden o sure zarfında. sonrası daha sıkıntılıydı. kanamalarım başladı 3 ay sadeca yattım ve progestan kullandım. ha duştu ha duşecek alalım dedi doktorlar ama nasibi neyse o olsun dedim ve hep dua ettim. 15 haftalıkken kanamalarım kesildi 28. haftamda erken doğum ve 1 cm acıklık ile hastaneye yatışım yapıldı. 2 gun aralıklarla 3 tane ciğer geliştirici vurdular ve beklemedeydik. 3. gun taburcu oldum ve evde beklemeye başladım. haftalar aylar derken 40. haftama geldim ve benim minik sıpam doğmak bilmiyordu bu seferde.
40+1 haftalık olduğumuz akşam benim adet sancılarım başladı ama cok duzensizdi yinede bugun yarın doğurcam diyordum eşime. saat gece 1 de sancılarım 5 dakikada bire duştu. bazen 4 bazen 6 dakika ama genelliklr 5 dakikada giriyordu. sabah 5 bucuğa kadar her sancıda comelip kalktım. sıcak suya oturdum 6 7 tane hurma yedim ve bol bol hareket ettim. ezandan sonra abdestimi aldım ve eşimi uyandırdım. sonrası malum cantalar hazırlandı arabaya koşturuldu yol ustunden kayınvalidem alındı ve hastaneye vardık. benim bebeğimde gelişim geriliği vardı. 40. haftada olmamıza rağmen 35 haftalık gozukuyor ve ultrasonda kilosu 2400 2600 arası cıkıyordu. bu yuzden kuvez ihtiyacı olabilir dendi karın ve baş cevresi 33 haftalıktı bulunduğum ilin eğitim ve araştırma hastanesine gittik. saat 6 da kontrole girdim ve 5 cm acılmam vardı. hemen aileme yatış yapılacak dendi. uzerimi cıkartıp damar yolu falan acıldı. yukarı doğumhameye merdivenle yuruyerek cıkmak istedim ve doğum haneye girmeden bir yudum zemzem suyu ve bir yudumda meryem ana otunum suyundan ictim.
doğumhane cok zordu surekli nst bağlı ve yatarak sancı karşılamak beni cok zorladı. evde o kadar kolaydı ki başaracağıma inanmıştım. bi kac kez eşimle goruşmek istedim. onada izin vermediler. gelen gecen stajerler falan surekli alttan acıklığa bakıyorlar ve sancı girdiği an yapıyorlar buda beni ekstra zorladı. saat sabah 10 de sadece 1 cm acılmam olmuştu. o kadar uzuldum ki saatlerce sancı cektim ama yattarak cektiğim icin acılmam neredeyse olmamış denebilir. doktorlar gidince nstyi cıkardım artık yurumek comelmek istiyordum. ayağa kalkmamla kanla karışık suyum boşaldı ve asıl sancılar başladı. gittiğim kurslarda ki nefes egzersizleri boşunaydı o an sadece bi yerlere vurmak bağırmak istiyordum. doktorlar geldi hemen yatırdılar tekrar bu sefer yatarak cekmek artık daha zordu ve ben dayanamicam demeyr başladım. saat 11 de hala 6 cmdi acılmam bebek kanala sıkışmış ilerlemiyordu ve acılmam olmuyordu. oksijen yeterli alamadığım icin bayılmışım ve acil sezeryan kararı almışlar eşimde onaylamış. 11.50 de gozumun nuru doğdu 3 kilo ve 50 cmdi. ultrasonun aksine beklenenden cok cok fazlaydı. bu zorlu sureci boylece noktaladık. 10 bucuk saat sancı cektim ama malesef acılmam bi turlu olmadı. cok kan kaybettim ve bayılmam da işi daha da zorlaştırdı. sezeryan sonrası ilk ayağa kalkmak zordu ama ben bol bol yurudum. gazımda rahat cıktı cok şukur sancı cekmedim. şuan minik oğlum tam 15 gunluk dunyalar tatlısı sıpam kollarımda.
rabbim hepinize kolay doğumlar nasip etsin. bana herkes doğuramadın mı keşke sezeryan olmasaydın cok basit nasıl yapamazsın sezeryan doğum değil gibi sacma sapan şeyler soylediler. kimseyi ciddiye almadım. benim gucum de yavrumun gucude yetmedi kalp atışları duştu her sancı girdiğinde o da riske girdi. bizim icin hayırlısı buydu.
cok uzattım hakkınızı helal edin. rabbim yar ve yardımcınız olsun. iyi geceler.