Ben yaklaşık 4.5 ay once Doğum yapmış biri olarak henuz Doğum yapmamış arkadaşlara tavsiyede bulunmayı borc bildim kendime. Keske bana biri bir Allah ın kulu soyleseydi diyerek o kadar cok ağladığım oldu ki . O yuzden soylemezsem icim asla rahat etmez. Arkadaşlar Doğum sonrası park yatakmış yok anakucağıymış, reflu yastığıymış vs hepsi terane boş şeyler . Ennnn onemlisi yanınızda en az 40 gun geceli gunduzlu kalacak ve bebek bakımından , emzirmeye yardımcı olmaktan anlayacak sevdiğiniz birinin olması. Cunku normal yada sezeryan Doğum farketmez dikişiniz olacak , acı icinde olacaksınız, lohusalık psikolojisiyle kendinizi caresiz otesi hissedeceksiniz, ağlamak , acı , huzun , vs vs kendimi anlatayım ; ben bunu bilmediğimden ilk Doğumumdu ve daha once hic bebek bakmamıştım . Cok tecrubesizdim. Kolay zannediyordum . Annem yanımda sadece bi hafta kaldı , babam huysux bi adam olduğundan cağırdı onu ve gitti memlekete beni o halde bırakıp. Benim bebeğimde aşırı huysux sutum Ceşme gibi aktığı halde mememi reddeden bi bebekti. Tum bunlar birleşince ben lohusa depresyonuna girdim . He bide kv sakat olduğu icin bana yardımı dokunmadı , teyzemi eniştem yollamadı , kız kardeşimde bebekten anlamadığı icin uğramadı bile yanıma gelip sağolsun bi tabağımı yıkamadı yardım bile etmedi. Ysni nereye sığındımsa elim boş kaldı , kimsesiz kaldım ortada . Depresyona girdim ve 2 gunde sutum kesildi zaten eşimde bebek tutmayı bile bilmediğinden yardım edemedi, sağmayı bebek susturmaya uğraşmaktan dikiş acılarımdan duzenli sağamayıncada sutum gitti bitti . Cok korkunc gunlerdi . Hafızamdan silinmesini istediğim . Eğer bi Allah ın kulu bana boyle olacağını soyleseydi İnanın para ile de olsa bakıcı vs ayarlardım yanıms yardımcı birini. Hayatımdaki ennn caresiz gumlerimdi. Ve ben başkasının başıns gelmesini asla istemem . O yuzden eyyy gebe kardeşler bebek arabası vs bunlar sonrada alınır ama en onemlisi yanınıza yardımcı olacak biri. Yoksa kanadı kırılmış kuş gibi kalıyor insan ..