Değerli arkadaşlar merhabalar,

Ozellikle hamilelik ve doğum sonrası donemde burada sizlerin yıllarca anlattıkları ve verdikleri tavsiyelerle butun zorlukları daha kolay hale getirmeyi başaran bir anne olarak, bu platform verdiğiniz katkıya minnettar oldugumu soylemek zorundayım. yeri geldi sutum yetmedi, buradaki kıymetli annelerin tavsiyeleriyle artırdım, yeri geldi kilolarım kaldı, sizin tecrubelerinizden yaralanıp zayıfladım. Daha bir suru şey...

Ve artık... Artık calışan bir anne olarak doğum iznimin sonuna geldim. Eylul'de işe geri doneceğim, şuan son 1 haftamdayım. Ve yine yardımınızı isteyeceğim bir derdim var.

Kızım beş aylık, aramızda ozellikle son 2 ayda daha da guclenen bir guvenli bağlanma sağlayabildik. Kızım kimin kucagında olursa olsun donup bana bakıyor ve adeta aramızda bir aşk var. Bugune kadar doğduğu ikinci haftadan beri guvenli yontemlerle aynı yatağı paylaşıyoruz. Uyandığında beni goruyor, uyurken beni goruyor. Korkup sıcrıyor beni goruyor, kokumu alıyor-sesimi duyuyor rahatlıyor. Buraya kadar herşeyin cok guzel ilerlediğini duşunuyordum.

Ancak işe başlayacağım ve mevcutta yarı-zamanlı calışmakta olan bakıcımız yatılı olarak bizde başlayacak. Son gunlerde kızım kucagımda uyumaya ve sutunu kucağımda icmeye o kadar alıştı ki (memeden değil sağarak iciyor maalesef), bakıcısının kucağında ağlama krizine giriyor. Ancak ben kucagıma alıp sakinleştirince susabiliyor. Fakat bakıcısı cok tecrubeli biri olmasına rağmen bir turlu susturamıyor. Ozellikle son duzlukte artık ben dokunmamaya calışsam da, kızım aglayıp beni arandığında dayanamıyorum. Daha kotusu, ben işe başladığımda ne olacak hayal bile edemiyorum.

Kızımın bu gecişi daha kolay aşması icin ne yapabilirim?

Tecrubeli anneler, sizden yardım istiyorum..

Allah hepimizin yardımcısı olsun.