ilki ikiz şu an 3.5 yaşındalar.diğeri 3 aylık oğullarım var.o kadar yorgunum ki kızlar.yapayalnızım ne bir komşum ne arkadaşım var.hava ne kadar guzel bugun ama 3 unu birden alıp dışarı cıkmama imkan yok.yani benim eşim olmadan dışarı imkan yok aslında.biri kakam geldi diyor diğeri acıktım en kucuğu beni kucağında gezdir diye ağlıyor.ucunun de bana ihtiyacı var ama ben bir taneyim.ve ev işleri bir yandan akşama yemek bekler bebecikler,kocacım..boynum,kollarım her yerim ağrıyor sanki...cok yorgunum..onları cok seviyorum onlarsız bir hayat duşunemiyorum iyi ki doğdular...Allah tan guc kuvvet istiyorum bana guc versin benim gibilere de..oylesine yazdım i,şte paylaşmak istedim.bi nevi icimi doktum..merak edip okuyan herkese sevgiler.