Konuyu doğru yere acmışımdir umarım Mrblar kk nin kadınları, deneyimli anneler, nerden nasıl başlasam bilemiyorum ama kızım bu sene anaokuluna başladı başta cok istekliydi ama ilk haftalardan sonra bı gitmek istememeler başladı.
Okulda oğretmen ve ya arkadaşlarıyla ilgili bı sıkıntı yok hani kotu davranış anlaşamama durumu değil. Normalde cok girişken, cok hareketli bir cocukken okulda tam tersi sessiz, sakin, icine kapalı bı cocuk olduğunu soyluyor oğretmenimiz baştan beri bunu aşamadık cok fazla cekingen dedi bugun uzun uzun konuştuk gizli olarak izledim cidden her cocuk koşup zıplarken benim kızım hayattan hic zevk almaz gibi oturmuş oyle duruyordu bı haftadır hastaydı gecen hafta hic okula gitmedi hastalığı ciddi anlamda gecti binkac gundur ne kusma, ne bulantı, ateş olmuyordu ama bugun yine okulda kusmus..
Her gun evden okula giderken ben seni cok ozluyorum okula gitmek istemiyorum modunda ağlıyoruz her yolu denedim inanın karşıma alıp surekli konuşuyorum anlatıyorum ama dediğinden yanılmıyor okul cok sıkıcıymis duşunun ana sınıfı bu kadar sıkıcıysa biz birinci sınıfta neelr yaşayacağız korkuyorum artık ne yapacağımı şaşırdım..
Kişilik olarak kızım aşırı olmasa da ağır canlıdır yaptığı işi yavaş yavaş duzgun olması icin yapan bı cocuk evde sorumluluklarını yerine getiriyor coğunlukla odasını toparlar, kıyafetlerini kendi giyip soyunur ne bilim sofra kurarken yardim eder, bizimle sohbet eder gelişim geriliginin olduğunu duşunmuyorum yani ama bazı noktalarda ya tam olsun ya hic olmasın modunda cizgi calışması sayı yaziyoruz mesela duzgun yapamayacksa hic yapmamayi tercih ediyor yapamam diyor aslında denese yapacak ama garip bı korku var yapamadıgi icin kızmıyoruz kesinlikle gayet sabirliyiz eşimde bende..
Son zamanlarda daha fazla okula isteksizlik başladı sebebi sanıyorum kardeşi olacak olması biraz da..
Nasıl yol izlemeliyim neler soylemeliyim kızımla nasıl iletişime gecmeliyim fikirlerinize ihtiyacım var yazım yanlışlarım varsa kusura bakmayın dağınık yazdım biraz snrm şimdiden fikirleriniz icin teşekkurler