Hanımlar Merhaba,
2.5 yaşında bir oğlum var. Duzenli uykusu, yemesi olan; uysal, sakin bir cocuk. Calışıyorum ve oğluma kayınvalidem bakıyordu. Rahatsızlandığı icin artık bakamayacak. Biraz da istemiyor acıkcası, bahanesi oldu. Ben de yıllık izne ayrıldım. Neyse... 9-5 calışıyorum ve işimi bırakamam. 2 opsiyonumuz var: bakıcı ya da kreş. İnternetten de araştırma yaptım ama duyduklarım, okuduklarım beni cok endişelendirdi. Bence anneler de en doğrusu kendi yaptıkları sanıyor, objektif yaklaşmıyor. Bizzat buradan ozellikle, eğitimciler varsa sormak istiyorum.
1)Kreş, anaokulu, gunduz bakım evi farkı onem taşıyor mu yoksa iş kurumda, oğretmende mi bitiyor?
2)Kreşler, anaokulları, gunduzbakım evleri genel olarak guvenilir mi? Kimisi cok olumsuz yaklaşıyor, kimisi de aşırı tavsiye ediyor. Sanki cocuğu yetimhaneye bırakıyoruz ya da gitmezse eğitim hayatı başlamadan bitecek, asosyal olup cıkacak. Anlayamadım. İnternetten cok olumsuz haberler okudum. Su icme, tuvalete gitme saatli oluyor; zorla oğle uykusuna yatırıyorlar, cimdikliyorlar, cocuklar birbirini dovunce mudahele etmiyorlar yazmışlar. Uygulama boyle mi hepsinde? Tabii cok faydalı, muhakkak gitsin diyen de var. Elbette bakıcı istismarı videoları da izledim... Aşırı kotu oldum. Kime guveneceğiz?
3) Kreşe verirsem, ben 9- 5 calıştığım icin cocua getir- gotur bayağı uzun sure evden uzak kalacak. Yıpranır mı, sıkılır mı, terk edilmiş hisseder mi, ev konforunu arar mı yoksa oyun, eğlence derken onlar zamanın nasıl gectiği anlamıyor mu? Yoksa yarım gun bakıcı, yarım gun kreş mi yapsak?
5) Bazı oğretmenler ve iyi eğitimli anneler, cocuklar kreşlerde tum gun oyalanıyor, bir şey yaptıkları yok, eğer ilgili, guvenilir bir bakıcı varsa(oyle bir bakıcı bulmak da ayrı bir mesele!) 5 yaşından once gitmesine gerek yok, kaybı olmaz, evde daha iyi bakılır diyor. Onlar da kafamı cok karıştırıyor. Ne duşunuyorsunuz?
Bizim zamanımızda 6 yaşında kırmızı onlukle anasınıfına, 7 yaşında birinci sınıfa gidilirdi. Yaz vakti değilse evde annemizle otururduk. Oyle şimdiki gibi oyuncaklar, boyalar falan da yoktu. Gayet uretken yetişkinler olduk. Bana bu kreş eğitimi işi biraz abartı geldi. Daha kendini bilmiyor cocuk, kendini hatırlamayacak, İngilizce 10'a kadar saymayı ezberlese ne olacak? Bir anne olarak, ben işteyken cocuğum guvende olsun, oyun oynasın, guzel vakit gecirsin, ilgi- alaka gorsun, duzgun bakımı yapılsın, mutlu olsun istiyorum. Beklentilerim bunlar. Tercihim ne olmalı? Aşırı kararsızım, karışığım. Millet de okul-oncesi eğitim, işe giden annenin cocuğunun bakımı, sosyalleşme vs. hepsi birbirine karıştırıp oyle anlatıyor. Nedir bu işin uygulamada yansıması? Lutfen yardım edin.