benim hikayem evliligimizin 9.ayında hamile kalmadıgım icin doktora gitmemizle başladı.kontroller testler derken benim cok az prolaktin yuksek cıktı eşiminde sperm sayısı azdı. doktor eşin tedavi olsun sana sonra başlarız dedi. eşim vitaminler keci boynuzu pekmezi derken bende hic umursamıyorum artık ne ovulasyon hesaplama nedegun takibi nasıl olsa doktor olmaz dedi. o sırada komşumda aynı doktorda tedavi goruyo onun kontrolu vardı bende yanında gittim bizim durum ne olacak bi soruyum dedim. doktora biz ne zaman tedaviye başlayacagız dedim kadın bana bi cıkıştı bu spermle bişey olmaz eşin tedavi olsun oyle gel diye.. o an belli etmedim ama cok uzulmuştum kadını o hareketine.aradan bi hafta gecmedi canım bişeyler cekiyo ben dalga geciyorum ben degil şehzademin canı istiyo diye o ara hurreme takmıştım hic umutlanmıyorum zaten adetim yakın ama dogru duzgun birlikte olmadık bile nerden olacak hem doktor olmaz dedi. hatta tedavi goren arkadaşım halı silkeleyecek ben diyorum aman sana bişey olmasın ben silkeleyim diyorum. tarih 05.06.2011 adetim 2.gun gecti arkadaşım test almış yap diye tutturdu neyse yaptım zorla bide ne goreyim onca test yapmış biri olarak silik cizgi cıktı hemen 2. testi yaptık onda da aynısı cıktı ben şoktayım eşimi arayıp mujdeyi verdik oda işi bırakıp geldi hemen kan testi yaptık.şonuc 1011 di hamileydim ama inanmıyordum.o ay hem hamileydim hemde evlilik yıldonumumuzdu... ertesi gun doktora gittik hemen diyecektim 1 hafta once hani olmazdı demiştin ne oldu diye ama heycandan unuttum. doktorumuz ultrasonda keseyi gordu bende yani hamilemiyim dedim yok kese var dedi 15 gun sonra gel dedi ve yine umutlarımı yıktı kırdı gecti sonra ilk kalp atışlarını duyduk.12. haftada erkek oldugunu ogrendik ama ben biraz uzuldum itiraf ediyorum baya uzuldum cunku hep kız istemiştim oyleki bi suru yelek hırka yaptım pembe renkli.sonra kendimden utandım bu senin canın kız erkek farketmez dedim ve oglumdan ozurdiledim:26:derkenhamileligim cok guzel gecti. 33+6 olmuştuk kontrole gittigimizde nst de sancımın oldugu ortaya cıktı agrılarım vardı ama ben normal hamilelikte olan şeyler sanmıştım. doktor mua. etti ama acılma yoktu sadece sancı vardı. ogluma o kadar cok seni cok ozledim gel dedim ki oda dayanamadı gelmek istedi. yatış yaptık serum igneler ilaclar nst derken hic azalma olmadı. ve doktorumuz yenidogan yogun bakımı olmadıgı icin bizi esenler avicenna hastanesine sevk etti(iyiki de etmiş)koyulduk yola hastaneye gittik hemen yatış yaptık o gece kontrollerimizi dr agavni hnm yaptı oda cok tatlı bi doktordu. ama bende yine degişiklik yoktu sancı var ama acılma yok. sabah oldu bu sefer şuanki doktorumuz meral arısal geldi o yaptı kontrolleri durum yine aynı.akşama kadar da serum igne derken ben iyiyim dogurmam dedim doktorumuzda ilac yazıp bizi taburcu etti.34+1de cıktık 1 hafta sonra kontrole gittik 35+1 sancılar azalmiş biraz ilaca devam.. 36+1yine kontrole gittik yine aynı durum ilacı bıraktık.ama ben o gun ilacı bıraktım heran dogurucam diye korkudan uyuyamadı sonra sakinleştirdim kendimi boyle 38+6olduk kontrole gidecektik ben sabah uyandıgımda bugun dogurmalıyım dedim. duşumu aldım hazırlandım saat 13:30 da eşim geldi yola duştuk ama ben hic eşya almadım yanıma nasıl olsa zamanı var daha diye. giriş yaptık baktım sırada 3 veya 4 kişi var bizim doktora giren cıkmıyo bende sırada beklemeyelim nst ye girelim dedim eşimde tamam dedi. nst ye baglandım ebeye ben bugun doguruyum diyorum oda zamanı var boşver dursun yerinde rahat diyo.nst bitti kagıda bakıyorum maşallah ne guzel sancım var diyorum 80 90 oluyo sancım ebede baktı evet dedi neyse doktorun oldugu kata indk daha sıra var asistana kagıdı verdim tam oturdum asistan geldi doktor acil sizi cagırıyo dedihemen gittik yanına.. bak dedi senin sancın var ama sancın girince bebegin kalbi bi anda cok duşuyo ya kordon dolandı yada başka bi sorun var dedi hemen acılmana ve bebege bakalım dedi.. acılmam yoktu ve catım darmış.. bebeginde boynunda bişey var dedi ve acil seni sezeryana almamız lazım dedi. once son bi nst ye baglan durum degişmezse doguma alırım bebegin hayatı tehlike de dedi istersen normal dogum deneriz ama seni yine sezeryana alırım bebegin hayatını tehlıkeye atamam dedi. peki dedim ama cok sakınım sonucta emin ellerdeyim diyorum. eşime sordum canım sen ne diyorsun dedim bi baktım o daha panik olmuş ne gerkiyorsa yapalım dedi neyse yatış yaptırdık ama eşimin rengi falan gitti hem benim icin korkuyo hem bebek icin bi taraftan eşyaları almaya gitmesi lazım ve beni tek bırakmak da istemiyo ve bizim yanımızda kimse yok ikimizin ailesi de memlekette. bide nasıl kar yagıyo yetişemem yolda kalırım diye korkuyo evde uzak şimdi duşunuyorum da panik olmakta cok haklıymış. ama ben cok sakinim bak diyorum bebegimiz bizi gormek istiyo erkenden gelsin ne guzel diyorum ben kendimi unuttum onu sakinleştiriyorum. sonra dogumhane katına cıktık odam hazır degilmiş beni orda hazırlayacaklarmış nstye baglayan ebe de var sen ne arıyorsun burda dedi bende dogum yapıcam dedim hepsi şaşırdı ama ben sadece nst olacak sanıyorum neyse eşimi eve yolladım o arada bide olaylar o kadar hızlı geliştiki beni doguma hazırladılar onlugu giydim serum takıldı bi taraftanda nst ye baglıyım ama ben cok sakinim hic korkmuyorum bebegim saglıkla gelsın yeter . ama bi an once ameliyat olmak icin heycan yaptım surekli ne zaman olacak diye soruyorum. sonra odaya bi kiz daha aldılar oda nasıl aglıyo anlatamam sonra kayınvalidesi geldi karşılıklı bi guzel aglıyorlar kızı bi taraftanda doguma hazırlıyorlar o an benim kafaya dank etti dogum yapacagım onlar o kadar moralimi bozdu ki aglayarak.sanki olume gidiyo allah korusun. ben dışarı cıktım yanlarından bide geldigimde kızı doguma almışlar sonradan ogrendim ki kızın bobreginde taş varmış oda cok sancı yapıyormuş o yuzden aglıyormuş ve kendi sezeryan olmak istemiş. bende sıra benimdi diye kızıyorum bi taraftanda beni ne zaman alacaksınız diye soruyorum hemşire de 30dk ile 45dk surer dedi ve cıktı. cıkmasıyla girmesi bi oldu hadi duan kabul oldu seni doguma alıyoruz dedi hemen sedyeye alıp beni amelıyathaneye indirdiler...nasıl heycanlıyım oglumu gorcem diye... herkes hazır doktorum da gelmiş beni bekliyorlar bende ama eşim yanıma gelecekti oglumun ilk resimlerini cekecekti (bu arada eşim hep doguma girmek istiyordu) diyorum sonradan adını ogrendigim ismail bey sen nerelisin dedi bende icanadolu dedim oda demesinmi bende o taraftanım bizim orda kadınlar dogum yaparken erkekleri başka koye yollarlar biz hepimiz guluyoruz ama ben olsun eşim gelseydi diyorum sonra kıymalı borek yaparsan ben cekerim dedi ve anlaşmamızla beraber doktorum sana bi losyon surucez uşuyeceksin dedi bende neden dedim steril olması icin dedi uyutun beni diyorum yok diyo cocuk cok narkoza magruz kalır dedi bende nasıl yani beni uyutmadan mı keseceksiniz derken bi ses duydum nefes alabiliyormusun diye ben gozlerim kapalı hayır diye başımı sallıyorum ve gozlerimi actım coktan ameliyat olmuşum 31.01.2012 saat 17:00 de 49cm boyu 3.480kg bi bebek dunyaya getirmiş ve anne olmuştum cok konuşamıyordum ama nerdesiniz ismail bey diyorum nerde oglum nerde resimler eşim nerde geldimi ona haber verin gelsin ama daha ameliyathanedeyim. oglumu goremedim nefes almakta zorlanmış biraz oksijen veriyorlarmış ama resimlerini gordum cok cirkin bu diyorum tam odama cıkarıyorlar eşim geldi elimi tuttu aşkım oglumuzu gordunmu diyorum hayır diyo ona haber vermişler ama beni kaybetmekten o kadar cok korkmuşki sevinip oglunu gormeye bile gitmemiş.bana bişey olacak diye cok korkmuş gozlerine baktıgımda korkusu cok belli oluyordu. odama getirdiler beni yattım 1 saat icinde benim tatlı kuzum geldi o an cok guzel bi duygu tarif edilemez rabbim herkese tattırsın o duyguyu. emzirmek istedik ama ememedi zorlandık biraz.. eşimle 2 gece hastanede kaldık ve ertesi gun taburcu olduk şimdi. 2ay 10 gunluk zor gunler gecirdik ama şimdi cok iyiyiz. butun hamilelere tavsiyem herzaman olumlu duşunun her anınızın tadını cıkarın zaman cok hızlı geciyo korkarak o anları mahvetmeyin illa ki acı olacak acı cekmeden hicbirşey olmuyo ben doguma okadar gulerek girmişimki cıkarkende guluyordum cok uzun oldu ama bu kısaltılmış hali... canım oglummmm iyiki hayatımıza girdin kuzum benim..
ilk once hep yanımda olan eşime cok teşekkurediyorum canım seni cok seviyorum... doktorum meral arısal a, ameliyat yapan ekibe resimler icin ismail beye, bizle ilgilenen ebelere hemşirelere ve esenler avicenna hastanesine cok teşekkur ediyorum. bekle beni 2. bebekte goruşmek uzere


butun hamilelere hayırlı dogumlar, anne olmak isteyenlerede rabbim en kısa zamanda hayırlı evlat nasip etsin....