Oncelikle yeni anne olmuş anne olacak guzel kadınlar merhaba hepinize..
Ben hikayemi anlatmak istedim belki icimi rahatlatmak, belki acaba şuan, benim o gunlerde hissettiğimi hisseden, kendini caresiz hisseden anneler varmıdır diye

Doğumuma sezeryan tarihine 25 gun kala kayınvalidem ve kayınpederim yıllık doktor kont icin yanımıza geldiler. Bir hafta boyunca bizi peşlerinde suruklediler evde yalnız kalmamam icin eşim de beni goturuyordu kv rahminde zararsız bi kist var ameliyat lazım dedi doktor ama acil bi ameliyat değil istediğin zaman alırız dedi doktor ona rağmen kaynanam ben şimdi olacam dedi eşim cok ısrar etti Eşimin durumu belli doğuma az kaldı birazda riskli dedi. Dedi ama dinleyen kim ameliyatı ucuz bi yerde yapalım diye her yere gittiler biz de peşlerinde. Tabi burda bende de hata var hic kızı yok diye yanında durayım dedim .somucta kadınsal bi hastalık.destek olurum dedim. ameliyatını oldu corbalar yapıp o halde hastanelere taşıdım ameliyat kapısında durdum bekledim. Elimden geleni yaptım. Sonrada evine gitti ( bİr saat uzaklıktalar) onlar gittikten 1hafta sonra bebeğimin hareketleri yavaşlamaya başladı doktora gittik v.s bebeğin kalp atışları da az gelince doktor acil ameliyata aldı. Ablam bana 20 saat uzaklıkta etrafımda tek bi eşim dostum yok tek arkadaşım yok. Yalnızız nasıl korkuyoruz eşyalarımız yok hic bişey yok yanımızda bebeĞim yaşıyor mu onu Dahi bilmiyoruz doktor soğuk soğuk yuzumuze bakıp hic vaktimiz yok diyor. Allahım nasıl korkmuşuz ben ayrı eşim ayrı ağlıyor odaya aldılar ameliyata girecez hemen eşim ailesini aradı icinde bi gram şuphe yok tabi acil ameliyata alıyorlar bebeğin durumu iyi değil dediğini duydum sonra beni ağartılar goturduler. Cıktığımda kimse yoktu kapıda eşimde bebekle gitmiş. Odaya gittik Kv.Kp. aradılar soyledikleri şey şu erken soyleseydiniz gelirdik Ve daha saat oğlen 1 ve bir saatlik yol. Sonra ağlamaklı seslerimizi duyunca isterseniz yani istiyorsanız gelelim dediler. Benim başımdan kaynar sular dokuldu.
O hastanede ikimiz o kadar caresiz ki ikimiz ağlıyoruz.
hemşireler eşim o kaygıdan bahşiş vermeyi unutmuş sonradan farkettik o kadar ilgisizlerki bi kere gelip bakmıyorlar bile
Mecburi odaya girenlerde seni kaldıracak kimse yok mu senin kimsen yok mu diye soylenip duruyor herkese ayrı ayrı annem yok benim hayatta değil dedikce bi ağlama tutuyor. Kızımı kucaklayamıyorum ağrıdan kucağıma verecek kimse yok sesleniyorum geliyoruz diyorlar gelen giden yok. Bebeğimi memeye tutturacak kimse yok gelip bi kere sut geldi mi dediler hayır dedim mamaya gonderdiler eşimi biberon aldırttılar.
kac saat oldu bilmiyorum ama hadi dedim hadi ac bacaklarını kalk kızını kucakla yoksa bu sut hic gelmeyecek.
Doktorum gelince şok oldu beni ayakta gordu.

Ertesi gun hastaneden cıkacaz toparlandık eşimi arayıp gel bizi al diyorlar altlarında arabaları var bu Arada son model. Geldiler ama bebeğimin yuzune bakmadılar. Eve gectik kızım cok ağlıyor ben kalkamıyorum biz acız gidip bize yemek getir diyorlar eşime. bebeğimin ağlama sesine gelip kaynanam diyor ki biz zaten kontrol icin geldik yarın kontrolum var yoksa bu bebek sesi cekilmez şimdi.
sonra eşime koridor da ben banyodayım bu arada ses gelmemesi imkansız bunun sutu gelmedi mi daha yoksa bu da sutsuz inek mi diye soyledi. Banyo da ne kadar ağladığımı bi ben bilirim bi allah.sabah olunca gittiler zaten. iyi ki de gittiler.

tabi ben dağılmış durumdayım bi taraftan bebeğim kesinlikle memeyi ağzına almayı red ediyor ucuncu gun sutum damla damla gelmeye başladı ama ben dipteyim saatlerce kucağımda tutuyorum bebeğimi emsin diye koltuk tepelerinde hic uzanmadan oturuyorum. Ameliyat arası filan umrumda değil.mama yapıyorum yedirmiyorum meğer cocuk sarılık olmuş. Uyanmıyor bi turlu

Hastaneye gittik doktor git sutunu sağ dedi bende cahillik işte daha once kimseden sut sorunu sağma vs.. duymamışım iki ablam doğum yaptı sutleri ilk saat fışkırıyordu.
Her goğsumu 2-3 dk sağdım 35 40 ml geldi . Doktor sutun az dedi mama vereceksin 60 ml. Bende yine bi yıkılış yune bi huzun yune ağlama nobetleri. Bebeğim emmiyor ağzına almıyor diyorum sutun az diyor. Hem benim tecrubesizliğinin hem Doktorların hemşirelerin umursamazlığı.

tam bi yıkım icindeydim eşim okula gidiyordu artık ben yapayalnız dolapta kahvaltılık ne varsa yiyoruz kalkıyoruz ya da dışardan bişeyler.

sonra boyle olmaz dedim her şeyi araştırmaya başaladım hastanede ki emzirme danışmanlarını dolaştım kusura bakmasın kimse onlarda boş biri beni azarladı sen bebek tutmasını bilmiyorsun boyle koyacaksın memeye diye ama nasıl utanmışım nasıl kızmıştım kendime insan nasıl da hassaslaşıyor.
Sonra oğrendim ki bebeğim emmiyor tamam da goğuste sut kaldıkca sut cekilir hemen bi pompa edindim el pompasıyla başlayan seruvenim hastane tip pompaya kadar surdu arada 2 tane daha denedim tabi.
Artık her gun sutumu 2 saate bir sağıyordum. Tabi onceden bebeğimi 40 45 dk emzirmeye calışıyordum artık ağzına alıyor ama emmiyor sadece ağzında geveliyordu.sonra gidip sağıp biberonla veriyordum. Ne gecem vardı ne gunduzum kime danışsam emer emer daha cok kucuk kordon duğumu ile doğdu yani beslemedi anne karnında olumden dondu bebeğin emer emer diyip duruyorlar. Bi taraftan sutumu ne yapsam artar diye gecegğnduz araştırıyorum ml ml kaydediyorum saat saat yazıyorum. İlk ay boyle gecti işte

İkinci ay benim bu biberondan az da olsa verdiğim bu mamadan kurtulmam lazım dedim. Sut yapacak ne varsa yedim ictim 12 kilo aldım.
Bi yerde şunu gordum her annenin bebeğine yetecek kadar sutu vardır miktarlara takılmayın diye. Kafama dank etti mama kutusunu cope attım. Sutumu sağıp verdim sadece hala bebeğim kendini doyuracak kadar emmiyordu boyle olmayacak dedim emzirme kampı yaptım bi hafta boyunca sadece yanına yattım eşim rapor aldı ve ben sadece emzirdim Ben emzirmeye calıştıkca bebeğimin inadı da kırılıyordu.( cok inatcı bi bebekti ağzını kitlerdi resmen) bi taraftan sonda ile besliyordum bi taraftan kaşık. biberonu da yavaş yavaş kesmeye başladım. 2. Ayın sonunda artık bebeğim memeden ayrılmıyordu ben sevincten ağlıyordum. Başarmıştım tek başıma başarmıştım. Bebeğim 2. Ay mamasız 1200 gram almıştı.

Diyeceğim o ki anneler anne olacak guzel kadınlarım asla pes etmeyin kotu bi doğum gecirmiş olabilirsiniz yalnız olabilirsiniz destek gormuyor ya da gormemiş olabilirsiniz ama pes etmeyin.
size onerilerim laflara kulakşalrınızı kapatın bebeğinizi kucağınıza cıplak alın
Tentene teması mutlaka doğum oncesi doktorunuzdan isteyin
Biberondan uzak durun hastanede ki hemşireleri dinlemeyin
Sağım makinası edinin ve hastane cantasına koyun
surekli video izleyin bilgilenin
Eşinizden ona ihtiyacınız olduğunu kotu hisettiğinizi saklamayın yardım istemekten cekinmeyin
sutun var mı sutun az mı bebeğin doyuyor mu laflarını asla dinlemeyin bebeğinizin tişli bezleri yeterliyse o sut yetiyordur.
Siz inanın her şey guzel oluyor.
Sevgiyle kalın

son bi duzenleme yapmak istedim sevgili anneler:
1))Sut artırmak istiyorsanız eğer bebeğiniz emiyorsa cok şanslınız hic saate bakmadan surekli emzirin emzirmek kadar sut artıran başka bişey yok.
2)eğer hala size yeterli gelmiyorsa emzirdikten sonra 15 dk sağım yapın ben bunun faydasını cok gordum
3) kesinlikle memede sut bekletmeyin o bi depo değil. Sut uretimi devamlıdır. Meme ne kadar boşalırsa sut yerine tekrar gelecektir.
4) sut yapar diye lutfen tatlıya dadanmayın
5 deneyip sute katkı yaptığını duşunduklerim yazacam altta ;
!!! Isırgan otu bunun hakkında olumsuz yorumlarda var. Ama benim sutumu artırdığını gordum. Siz araştırın lutfen.
!!!! Rezene kimyon anason uclusu
!!! İncir erik uzum dut kuruları ile şeker ilavesiz komposto
!!!! Tahin, helva, susam,
!!!!!!!! ve kesinlikle yediğim gunun ertesi sabahı goğuslerime balon etkisi yapan ve sağım makinasına sarılmama kadar giden sevinc gosterilerine neden olan Tavuk!!!! ve Balık!!!!! Gercekten cok etkisini gordum
!!!!!Yeşillik , havuc, kan akışını hızlandıran pekmez,Vişne receli
Ve benim icin en onemlisi sıcak duş veee memeyi boşalt , memeyi dolu bırakma memeyi boşalt!!! Emiyorsa makineyle boşalt o yoksa elle boşalt ama yeterki surekli boşalt.
Gouslerin boşaldığı an tekrar dolmak icin hemen harekete gecer. Lutfen unutma goğsunu bekletme her iki goğsunu emzir.