Gercekten psikolojik olarak cokmuş durumdayım,doktoruna soyledim sen kolaya kacıyorsun deyip geciştirdi. ki saatlerce ugrasirim yesin diye ve gunde en az 2 3 cesit yemek yapiyorum farkki farkli sirf kendi icin,yeter ki yesin diye..Gelgelelim bana antik kuntik oneri verdi( Tabak susle,tek ceşit yemek ver yerse yer yemezse bırak ağlasın sonra mecbur yiyecek,sut verme,ısrarlı ol,vb...)..Iyi hos da bunların hepsini yaptım zaten onceden, ise yaramıyor ne yapacağım ben bir gunu bir gununu tutmuyor sabah bazen kahvaltı yapıyor bazen hic yapmıyor diger ogunler zaten korkunc elli tane film donuyor evde..Asla bagirmak da istemiyorum ama bagirip cagiriyorum artik sonrasi zaten kendini kotu hissetmeler,pismanliklarin verdiği bir cokuntu.Diger arkadaşlarımizın cocuğu masada ne var ne yoksa supuruyor onları gordukce artık moralim bozuluyor gitmek istemiyorum bile..Bir iki kere anneannesi gile biraktim orda ben yokken yer icer belki diye yok 3 gun ac birak 3 gun aramaz yemegi.Ama aburcubura kiyameti koparir.Artik şaşırıp kaldım bazen cocuğumdan cok benim bir terapiye ihtiyacim var gibi duşunuyorum.