Yazmazsam cıldıracağım. Ne diyeceğimi hissettiklerimi nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Kolay kolay anlaşılacağımı da duşunmuyorum. Cok farklı bir hissiyat icindeyim. 20 Mayıs gece birden gelen bir acıkma hissi gece boyu uyuyamama. Sabah tam 6 bucuk civarı bir anda vajinamdan su aktığını hissettim. Yataktan kalkıp tuvalete gidene kadar ic camaşırı pijamam ıpıslak oldu. Annemi aradım dra gidicem ama hala doğum olmaz herhalde doğum olmasını engelleyici birşey yapıp gonderirler diye duşunuyorum yine de nolur ne olmaz diye hastane cıkışlarını hazırlayıp bir koşeye koydum. Once devlet Hastanesi'ne gittim direkt doğumhaneye alındım. Acıklığım bir cmdi. Nstye alındım. Baya baya beni doğuma alacaklardı. Kontrollerimi olduğum hastaneye geldim hemen. Sancılarım cok artmıştı 170 falan cıkıyordu. Hemen onluk giydirildi. Tekerlekli sandalye geldi. Doğuma girdim. Doğuma gireeken bir suru soru sorduğumu hatırlıyorum. (bir nedenden dolayı sezaryen olmam gerekiyordu o yuzden epidural sezaryen oldum. ) Ameliyat ne kadar surer sutum gelir mi gibi. Sonra doğuma girdim. Once belinden iğne vuruldu. Yavaş yavaş bacaklarıma sıcaklık indi ve uyuştu beni yatırdılar. Ve doğum başladı. Gercekten bana ne olacağını bile bilmiyordum. Hatta hissetmeyeceğimi sanıyordum. Kestiklerini diktiklerini hepsini hissettim. Aklımda kalan cok şey yok. O anı unutamıyorum ama. Bebeğimi karnımdan cıkarışları. Karnımın icinden sanki zorla alır gibi oekeleyişleri. Bebeğimin ağlaması. O anlayınca cığlık cığlığa benim de ağlamam. Kslbimin sıkışması. Bana hava vermeleri. Drum sırma saclı selvi boylu bi bebeğin oldu deyişi. Sadece iki sn bana gosterdiler. Odama geldim sonra hala kalbim sıkışıyordu. Tam nefes alamıyordum. Vucudum titriyordu. Tam 34 haftalık 45 cm 2680 gram bebeğimi doğurdum. Sonrası mı?
Bebeğimi yoğun bakıma aldılar. Solunum makinesine bağlandı. Nefes alışverişi cok hızlıymış. O gun bebeğimi goremedim bile diğer gun gidebildim ancak. Nasıl anlatırım bu duyguyu bilmiyorum. O kadar tatlı birşey ki. Tombul tombul yanakları var. Elleri parmakları tombik tombik. Cenesi kıvrık. Boyle insanın ısırıp yiyesi geliyor. Dokunamıyprsun bile ama. Cam fanusun arkasından bakıyorsun. Ne kokusunu duyabildim. Ne bir kere dokunabildim. Oradaki hemşireleri oyle cok kıskanıyorum ki benim bebeğime dokunabiliyorlar. Benim tek yapabildiğim sut sağıp vermek. Allah'a şukur tabi en azından sutum geliyor. Bir de o cins drlarla uğraşmak var. Ezber cumlelerle konuşan doğru duzgun acıklama yapmayan. Cok acı drdan bebeğiniz sıkıntılı cumlesini duymak. Kotu bişey olursa biz arayacağız demeleri. Hayır anlamıyorum ne oldu bir anda bebeğimin gelişimi hep iyiydi. Hep onden gidiyordu hatta 35 artı 3 gelişimi. Ciğerleri de gelişmiş ama tıkanıklık varmış o yuzden nefes alamıyormuş. Surekli sıkıntılı diyorlar diğer bebeklerle karşılaştırma yapmayın biraz uzun surecek tedavi diyorlar. Bugun goruş gunu yoktu. Burnumda tuttu. Yarın gidip gorcem bebeğimi. Onu cok ozledim. Yazmak istedim sadece. Ve daha once boyle bir deneyim yaşayan varsa kac gun kuvezde kaldı.sğrec nasıl ilerledi bilgi almak istiyorum. 10 ml ile başlamışlardı şu an 15 ml iciyor iki saatte bir. Noemal zamanında doğan bebekler kac ml iciyor mesela? Neyse cok uzattım. Buraya kadar okuduysanız en azından dua ederseniz cok sevinirim.