Bundan yaklaşık 4.5 yıl once cook sevdiğim adamla cok zor sureclerden sonra evlenebilmistik sonunda. genc anne olmak istediğim icin bebeğim olsun istiyordum ama her hafta Bursa'dan Ankara'ya gitmem gerektiği icin en azından aldigim eğitim bitene kadar beklemeyi duşunuyorduk. Fakat benim kucuk bir bilgi yanlışım hemen hamile kalmam icin sebep oldu. 7 ay boyunca hamile halimle Ankara'ya gittim geldim neredeyse her hafta. Hamile olduğumu oğrenince eşimin arkadaşının jinekolog olan karısına gitmiştik. Bana asla yolculuk yapamazsın, Ben bayrama bile gondermiyorum gebeleri ayrıca ilk uc ay ilişki de yok dedi(yeni evliye denecek Son şey
bu olsa gerek). Yıllar sonra alabilme imkanı buldugum eğitime ara veremedim. İnternetten başka doktor arayışına girdim. cunku Bursa'da tanıdığım sorabilecegim kimse yoktu. Medikalpark hastanesinde Bahar Celen'in profilini incelerken vajinal doğum uzerine ihtisas yaptığını gorunce bu doktora bir gideyim olmazsa başka birini araştırırım diyerek eşimle doktora gittik.Canım doktorum kontrollerde sonra herseyin normal olduğunu seyehat de edebileceğimi, bir sıkıntı olmadıkca 37.haftaya kadar eşimle ilişkime devam edebileceğimi soyleyince rahat bir nefes alıp ayrıldık. Zaman ilerledikce normal dogum isteğimi kendisine ısrarla soyledim. Kendisinin de bunu arzu ettiğini fakat doğum şekline onceden degil doğum surecinde karar verilebileceğini soyledi. 37. hafta dolmak uzereydi. Ramazan ayindaydik. Oldukca sıcak gecen gunler artık beni zorluyordu. her uyandığımda bu gece de doğmadi diye uyanıyordum. ( hep gece doğuyor sanki cocuklar , halbuki iki oğlum da gunduz doğdu ) .36+5de gece eşim,kayınvalide,kayınpeder ve dogum icin yanıma gelen ikizimle sahur yaparken ic camaşırimda farklı bir ıslaklık hissettim. birkac gun oncesinde uludağda piknik gibi iftar yapacağız duye gitmiş yolu şaşırmış sarsıntılı yollardan gitmiştik. ondan mı diye dusunurken sabah olunca doktorumu aradim 2 gun sonra Perşembe gel dedi. kontrolde suyun iyice azaldığını risk almamak icin suni sancı ile doğumu başlatmak gerektiğini soyleyince heyecanlandim. hemen yatış yaptık. ikiz kardeşimi eve gonderdim bebegin ve benim cantalarımi alması icin. gece esim-ben ve ikizim hastanede kaldık. sabah erkenden doğumhaneye alıp hazirlayacaklardı beni. gece neredeyse uyuyamadım. 12 den sonra yeme icme yasaklandı diye oncesinde enerji versin diye hurma vs yedim bol su ictim. saatler ilerledikce ya suni sancı ile dogurmazsam ya bir terslik olursa sezeryan olur korkusu gittikce arttı arttı sonunda ağlamaya başladım. eşim de yanımda yatıyordu sarıldık birlikte ağladık. birlikte coook dua ettik. Ya mufettihal ebvab iftah lena hayrelbab (ey kapilari acan Allah'ım bize iyilik kapılarını ac) Âyetini okuyup ağladık.. oylece uyumus kalmisiz. gece 3.5 gibi tuvalete gitmek icin uyandim camaşırımda nişanı gorunce Allah dualarımı kabul etti normal surec başladı dedim. eşim de ben de cok sevindik. sabah 5 de hemşire beni goturmeye geldi.. hemen mi dedim. evet dedi doğumhane kapısında eşim ve ikizimle vedalaştık. ebe ilk kontrolu yapinca 2 cm acıklık var zaten doğum başlamış deyince cok mutlu oldum. lavman vs derken suni sancıyi ancak 8de takabildiler. 9 a doğru sancilari hissetmeye başladım azar azar artıyordu. 11 gibi artık zor dayanıyordu. 12 eşimi aradım Epidural istiyorum diye cunku henuz 4 cm acıklık vardı ve benim canım cok yanıyordu. Arada ebeler gelip acıklığı kontrol ediyorlardı. bir kontrol sırasında suyu da patlattı lar. surekli nst ye bağlıydım. arada cıkartıyorlardi yuru istersen diyorlardı. kalkıp yurumedim. (ilk doğumumdaki en buyuk cahilliklerimden biri bu surekli sırt ustu yatmak ..) Epiduralden de korkuyorum bir yandan bir suru yan etki vekotu hikaye duymuş ve okumuştum. anestezi uzmanı gelince ona bu endişemi soyledim. Uzun boylu uzun saclı biriydi ve guven verici bir sesi vardı. dediklerimı uygularsan hic birşey olmaz cook rahat edeceksin dedi. belimden damar yolunu acmak icin iğneyi batirdiginda irkildim istemeden. bu sadece damar yolu ama sakın bunu 2. iğnede yapma dedi.
ebeler beni tuttu ben de
sakin kalmaya calıştım. sıkıntısz Epidural yapıldı. 12.30 da sancılar
bitmiş ben cooktan uyumustum. 1.30 a dogru ebe gelip kontrol edince acılma 8 cm demesin mi. bebek geliyor doktora haber verin, masayı hazırlayın deyince hem sevindim hem inanamadim. cunku ilk doğumumdu ve bu kadar cabuk olacağını beklemiyordum. bebek kıyafetlerini istediler ikizime haber verdim odadan getirdi. O da eşime haber vermiş. tam cuma namazı saati eşim dua ederken kardeşim arayıp bebeğin dogmak uzere olduğunu gelmesini soylemiş. eşim de bu kadar hızlı beklemiyormus
ve beni doğum masasına aldılar. Epidural olduğum icin ağrı yoktu ama kasılmalar hissediliyordu. Ebe kasilma gelince ikin dedi. ben de ikindim ama doktor bir turlu gelemiyordu. poliklinik 2. katta doğumhane 16. katta. asansorle bile 15 dk da cıkılıyor. Neyse doktor geldi bir iki ikinma sonrasında bebisim cıktı ve bir ağlama sesi 3 ağustos 2012 - 14. 05 de oğlum Yusuf Celaleddin dunyaya geldi. Bebeği goturduler. plesenta ve dikislerden sonra eşimi ve kardeşimi yanıma aldılar. doğurduğuma inanamıyordum. bebeğim 2.5 Kilo dogmustu. ama anne sutuyle hızla toparlandı. 2yıl sonra 2. bebeğimizi istedik. ama bu sefer ister istemez olmadı 11 ay ugrastik. herşey normal diyordu doktor. soğan kurleri vs denedim olmadı. herşeyin bir zamanı var ama ınsan sebeplerin de peşine duşuyor işte. bu 11 ay icinde bir kimyasal gebelik gecirmiş biraz uzulmustum. 11 ay sonunda adetim gecikmişti ama hemen heveslenmedim. kan testi yaptırdım pozitif. ama yetmez iki gun sonra tekrarlanıp hcg değerinin artışını gormek gerekiyordu. ve o artışı da gorunce elhamdulillah dedim. hamileyim.. ilk hamileliğimin farklı olarak bu sefer calışıyordum ve bir de yaklaşık 3 yaşında hareketli ve bana oldukca duşkun bir oğlum vardı. tuvaletten yemeğe uyumaya herseyinı benle yapıyordu. Halbuki babası da oldukca ilgili bir baba. bunlar beni duşundure dursun 4 aylıkken bel ağrılarım başladı. ilk doğumumdan bir yıl sonra bel fıtığı olmis 1 ay yatmıştim. daha 4 aylık hamileyken zorlanmaya başlamak beni korkuttu ve hemen hamile platesine başladım. ve iyiki de başlamışim. 22-34 haftalarımda haftada 3 defa 1 er saat plates yaptım hoca eşliğinde. plates hocam cok camdan biriydi. hemen kaynaştık arkadaş olduk. kendi de ebe idi ve bana coook şey oğretti. plates ile bel ağrılarından kurtuldum. sabah plates yapıyor oğleden sonra okula gidiyordum. derslerim hep oğleden sonraydi. plates cok Zinde hissettiriyordu. bu zindelikle 36. haftaya kadar calıştım. bir yandan da 37 de doğururum diye bekliyorum ilk bebeğim 37 de dogdu diye. 40. haftayı goreceğim hic aklıma gelmezdi. ama bebisimin keyfi yerindeydi ve bir turlu hareket yoktu. kendimi dinlemekten yorulmuştum. Son kontrolde 40. haftanın dolduğu cumaya kadar zaman verdi doktor. (bu arada ilk bebegimdeki doktora gidiyorum) kendi gelmezse cuma sabah 5 de yatış yapar suni sancı ile başlatıriz dedi. pazartesi perşembe arası bol bol yurudum ama hareket yok. cuma sabah 5 te hastaneye gittik yatış vs derken ebe ilk muayene etti 3 cm acıklık var dmez mi ( gene doğumum kendiliğinden başlamışti cok şukur) ama hic sancı hissetmiyorum. nstde de sancı cıkıyor ama cok belli belirsiz ve duzensiz. lavman vs yapıldı. 7 de suni sancıyi vermeye başladı. en fazla 150 ye ciakracagiz yavaş yavaş artırıp dedi ebe. ve ben bu sefer kararlıyım yatmayacagim sancilari ayakta gecireceğim ve plates derslerinde oğrendiğim tekniklerle atlatacagim. ama suni sancı ve nst ye 1.5 saat baglandim ve sırt ustu yatıyordum. bu sırada vardiya değişti doktor geldi sancı var mı diyorlar yok diyorum. cunku sancı hissetmiyorum. hafif bir adet sancısı gibi bir ağrı var ama birinci dogumdaki gibi bir ağrı beklediğimden sancı yok ama kasilma var diyorum. Neyse ebe gidiyor geliyor bakıyor nstde de sancı yok. 8.30 da ebe bir kontrol edelim diyor 5-6 cm acıklık. inanamıyorum. ve suyu patlatıyor. O sıra kolumdaki serum bakıyorum 250 yapmışlar ama bende oyle bir acı yok sadece adet sancısınin biraz fazlasi. yan donmek istiyorum dedim yan donerek yattim o ağrı da azaldı. kasılmalar 2 dk ya duştu. kasilma geliyor az ağrım oluyor onu da belime masaj yaparak geciriyordum. ebe bir daha geldi saat 9 da. acılma 8.5 cm acil masayı hazırlayın doktoru arayın bebek geliyor deyince gercek olduğuna inanamadim. cunku daha 7 de suni sancı vermeye başlamışlardı. O sırada ebe eliyle rahim ağzını yumuşatmaya calışınca benden ilk cığlık koptu
) sancı cekmedim ama o cok acı vermişti. masaya alındığımda artık aktif doğum surecine girmiştik. bebek geliyordu. rahim ağzı biraz sert diye eliyle aynı mudahaleyi birkac kez yaptı ebe. cok canim yandı ben ben değildim sesimi taniyamiyordum. ebe tamam bunu yapmayacağım dedi. damardan rahim agzi yumuşatıcı yaptı. ama ben ilk doğumumda Epidural aldigim icin bu acıları bilmiyordum. ikin diyorlar ama canim cok yanıyordu yapamıyordum. bağırmaktan enerji kalmiyordu.doktor gelemiyordu yine. malum 16. katta doğumhane. ebe ikinma diyor ama elimde değil. ebeye doktor yetisemezse cocuğu tut diye bagiriyorum bir ebe bir hasta bakıcı iki sağlık lisesi stajer kız. acıdan duramıyorum kızlara kolumu tutun dedim obur kolumdan da hasta bakıcı tuttu. ( keşke eşimi iceri alsaydılar en iyi o tutardı beni cunku beni tutan hasta bakıcı abla yi baya zorlamisim ) bebeğin saclarını goruyorum diyor ebe ana inanmıyorum beni teselli ediyor saniyorum. saatlerce o acıyı cekecekmisim ve bitmeyecekmis gibi geliyor cunku. doktor geldi sonunda ama ben sadece bagiriyorum. doktor sonunda yanlış yoldasin boyle olmaz bağırmak yerine ikin dedi. icimden dedim ki ben yapamıyorum. burdan donuş de yok bu acı beni oldurecek oluyorum galiba. ne olduysa o sırada butun gucumle ıkındım ve bebeğim icimden kaydı.. bebeğin basının gectiği bu surecin adına ateş cemberi diyorlar. gercekten oyleymis. ikinci oğlum da 12 subat 2016 da 9. 55 de doğmuş oldu. eşim doğumhane kapısında doğum masasındaki cığlıklarımı kaydetmiş. doğumdan ancak 20 gun sonra dinleyebildim o ses kaydını bebek cıktığı andan itibaren hersey bitti. dikişler ve plesantanin cıkmasıyla eşimi iceri aldılar o gelince baktım gozlerinde sevinc gozyaşları ben de o da ağladık sevincten. bebeğimizi getirdiler elini tuttum kokladim.. sonra eşim odayı ayarlamak uzere cıktı ben de 1 saat kadar sonra bebeğimi alıp odama gitmiştim. hemen emzirdim yavrumu ve bu sefer yine cuma saatiydi. eşim ilk dogumdaki aynı camide yine cuma kılıyor ve ikinci bebeğimiz icin şukrediyordu. bir gece kalıp sabah evimize donduk yusufum abi olmuştu. kendi daha kucuk yavru ama abi olmuştu. ilk doğumum 6 saat, ikinci doğumum 3 saat surmuştu. 3. sunde hastaneye yetişebilir miyim acaba
bir daha bebeğim olur ve normal dogurursam bu kadar bağırmam herhalde. cunku en azından neyle karşılaşacağımı biliyor olacagim.biraz uzun oldu ama umarım birilerine olumlu bir şeyler hissettirir yaşadıklarım.