Merhaba, 2bucuk aylık bebeğim var. Gectiğimiz hafta babamı kaybettim. Annem ile ayrı şehirlerde yaşıyoruz ve bu surecte ona elimden geldiğince maddi manevi destek olmam gerekiyor. Yanıma taşınmasına ikna etmeye calıştım ancak en azından bir sure kendi evinde kalmak istiyor. Saygı duymak durumundayım cunku yıllardır babama bakıyordu, hemen ardından bebeğe bakması icin ona yuk olmak haksızlık olur. Şu anda annemin yanındayım ancak Eylul başında iznim sonlandığından calışmaya başlamam gerekiyor. Dolayısıyla evime doneceğim. İşim uzaktan ancak odaklanma gerektiriyor ve toplantılar oluyor. Evde bir yabancı olması fikri beni cok rahatsız hissettirdiğinden zorunda kalmadığım surece bakıcı tutmayı da duşunmuyorum. Eşim ise haftanın 2 gunu evden calışıyor, onun da biraz olsun yardımcı olabileceğini duşunuyorum. Ama gunler gectikce hem lohusalık psikolojisi hem babamın kaybı hem annemin uzakta oluşu hem aynada kendimi tanımamam vs herşeyin uzerine bebekle evden calışmaya başlamanın nasıl ustesinden geleceğimi bilmiyorum. Butun bu stresi ona yansıtmaktan cok korkuyorum. Careyi burada aramaya karar vererek uye oldum. Desteğinize muhtac hissediyorum. Bana onerebileceğiniz herhangi bir yol, bir kolaylaştırma yontemi var mı? Şimdiden cok teşekkur ederim.