Evlendikten 1 yıl sonra anne baba olmaya karar verdik ve denemeye başladık 1 yıl sonucunda olmayınca bi doktora gidelim dedik. Once eşim icin urologa gittik testler sonucunda eşimin sperm hareket hızının duşuk olduğunu ve tup bebeğe yonelmemiz gerektiğini oğrendik. Aslında herşey bu noktada başladı. Bizim icin bi şoktu bu. Cok uzulmuştum yıkılmıstim. Hemen doktor arayisina girdik. Adını vermek istemiyorum bi doktora gittik bizi direk tup bebeğe aldı 2 embriyo transfer etti ve malesef tutmadı. 1 Yıl ara verdik pandemi girdi araya derken tekrar doktora gidelim diye duşunurken bir gun rahmimde inanılmaz bir sancı yaşadım acile gittik acildeki doktor yumurtalık kistimin patlamış olabileceğini soyledi bizi Başkent Hastanesine yonlendirdi. Orada Hulusi Zeyneloglu ile kesişti yolumuz. Sanırım en buyuk şansım kendisidir. Kist patlaması, polip ve endometriozis olduğunu oğrendim. Hulusi hoca yolumuz uzun ama Allahın izniyle anne olacaksın dedi. Laparoskopik ameliyat, 2 histereskopi derken ilk transferimi gercekleştirdi yine tutmadı bu kez sebeplerini araştırdı bisey cıkmadı tekrar tedaviye aldı beni veee sonunda pozitifi gorduk. Bu yazıyı buraya tedaviye yeni başlayan kardeşlerim icin yazıyorum. Ne hissettiğini biliyorum. Kolay diyemem ama inanmak pes etmemek cok onemli. Bu siteye girip surekli konuyla ilgili biseyler okuyordum. Bunu bildiğim icin yaşadıklarımı yazmak istedim. Umut hep var yeter ki inanalım. Biraz uzun oldu okuyan herkese umut olsun