Cift kanatlı ucağın bir tek kanatlı ucağa gore birincil avantajı, daha fazla sertliği daha duşuk ağırlıkla birleştirme yeteneğidir. Sertlik yapısal derinlik gerektirir ve erken donemdeki tek kanatlı ucakların buna dış destek ile sağlanması gerektiğinde, cift kanatlı doğal olarak derin bir yapıya sahiptir ve bu nedenle hem hafif hem de guclu olması daha kolaydır. Dirsekli olmayan tek duzlemlerdeki arma telleri cok daha keskin bir acıdadır, bu nedenle dış kanadın sertliğini sağlamak icin daha az gerilim sağlar. Cift kanatlı bir ucakta, acılar, karşı gelen kuvvetlerle doğrudan aynı hizada olma idealine daha yakın olduğu icin, genel yapı daha sert hale getirilebilir. Azaltılmış sertlik nedeniyle, tel destekli tek kanatlı ucaklar, genellikle bir cift kanatlı ucağın tek bir yuva, bir dizi iniş ve ucuş teli ile kolayca inşa edilebildiği birden fazla ucuş ve iniş teline sahipti. Tellerden gelen ekstra cekme, aerodinamik dezavantajları birbirini engelleyen iki kanat profiline sahip olmaktan dengelemek icin yeterli değildi. Dikme destekli monoplanlar denendi, ancak hicbiri başarılı olamadı, ozellikle de kullanılan dikme sayısının suruklenmesinden dolayı.

Cift kanatlı bir kanadın direkleri uzerine etki eden yapısal kuvvetler, iki yerine dort direk arasında bolunduklerinden daha duşuk olma eğilimindedir, bu nedenle kanat, aynı genel gucu elde etmek icin daha az malzeme kullanabilir ve bu nedenle daha hafiftir. Belirli bir kanat alanı da daha kısa olma eğilimindedir ve direklerdeki bukulme momentlerini azaltır ve bu da kanatların daha hafif bir şekilde inşa edilmesine olanak tanır. [2] Ancak cift kanatlı ucağın kanatlar arasındaki boşluğu korumak icin hem ağırlık hem de suruklenme ekleyen ekstra desteklere ihtiyacı vardır.

Havacılığın ilk yıllarında mevcut olan motorların sağladığı duşuk guc, ucakları oldukca duşuk hızlarla sınırladı. Bu, daha da duşuk bir stalling hızı gerektirdi ve bu da , her iki geniş kanat alanını hafif ağırlık ile birleştiren duşuk bir kanat yuklemesi gerektirdi . Kanatlar uzun olmadan yeterince geniş bir kanat alanı elde etmek ve boylece tehlikeli derecede esnek bir cift kanatlı ucakla daha kolay başarıldı.

Daha kucuk cift kanatlı kanat, daha fazla manevra kabiliyeti sağlar . Birinci Dunya Savaşı'nın ardından, bu, cift kanatlı ucak cağının uzamasına yardımcı oldu ve performans dezavantajlarına rağmen, coğu savaş ucağı 1930'ların ortalarına kadar cift kanatlıydı. Uzman spor akrobasi cift kanatlı ucakları hala az sayıda uretilmektedir.

İki kanatlı ucaklar, ust kanadın altındaki yuksek basınclı hava ile alt kanadın uzerindeki duşuk basınclı hava birbirini iptal ettiğinde iki ucak arasında aerodinamik etkileşime maruz kalır. Bu, bir cift kanatlı ucağın pratikte benzer boyuttaki tek kanatlı ucağın iki katı kaldırma kuvveti elde edemediği anlamına gelir. Kanatlar birbirinden ne kadar uzaksa, girişim o kadar az olur, ancak aralık payandaları daha uzun olmalıdır ve fark edilir şekilde azaltmak icin boşluk cok buyuk olmalıdır. İlk ucakların duşuk hızı ve gucu goz onune alındığında, tellerin ve payandaların suruklenme cezası ve hava akışlarının karşılıklı mudahalesi nispeten kucuk ve kabul edilebilir faktorlerdi.

Motor gucu ve hızları I.Dunya Savaşı'nın sonlarında yukseldikce , doğası gereği daha duşuk surtunmeye ve daha yuksek kanat yuklemesine sahip kalın konsol kanatlar pratik hale geldi ve bu da tek kanatlı ucaklarla ilgili yapısal sorunları cozmeye yardımcı olduğu icin tek kanatlı ucakları daha cekici hale getirdi, ancak cift kanatlılar icin cok az gelişme sağladı.