Onmirascı, teminat gostermekten muaf tutulabiliyor. Fakat onmirascı teminattan muaf tutulmadıysa ve guvence gostermiyorsa veya gosterdiği guvence yeterli olmuyorsa veya guvence gostermekten muaf tutulmasına rağmen artmirascının haklarını ihlal ediyorsa yani onun beklenen hakkına tecavuz ediyor, onun eline bu mirastan belki de hicbir şey gecmemesine sebebiyet verecek şekilde davranıyorsa, orneğin mirasa konu malvarlığını zarara uğratıyorsa o zaman kanun koyucu başka bir yaptırım ongoruyor. Medeni Kanunun 523. maddesinin 3. fıkrası diyor ki:

“Onmirascı guvence gostermez veya artmirascının beklenen haklarını tehlikeye duşururse, mirasın resmen yonetimine karar verilir.”

Demek ki bu durumda miras, sulh mahkemesince yonetilecek, idare edilecektir. Eğer merak ediyorsanız Medeni Kanunun “Terekenin resmen yonetilmesi” kenar başlıklı 592. maddesine goz atabilirsiniz. Bunu biz zaten ikinci donem dersimizin akışında ele alacağız.

Dolayısıyla, Medeni Kanunun getirdiği uc guvence vardır. Biri sulh hukuk mahkemesince mirasın defterinin tutulmasıdır. Diğeri teminat gosterilmesidir. Bir diğeri de onmirascı daha tehlikeli davranışlarda bulunuyorsa terekenin sulh hukuk mahkemesince resmen yonetilmesidir.

Artmirascı atamada onmirascı A tam hak sahibidir, artmirascı B de beklenen bir hakka sahiptir. Yani Bay B orneğin Bay A ’nın vefatında tam hakka kavuşacaktır. Doktrin de haklı olarak bize diyor ki, A ’nın mirası B ’ye devir yukumluluğune ilişkin diğer sorunları cozmek icin Medeni Kanunun intifa hakkına ilişkin hukumlerinden kıyasen yararlanırız cunku elimizde başka uygulayabileceğimiz hukum yoktur. Aslında onmirascı A tam hak sahibi, intifa hakkı sahibi değildir yani A ’nın bir sınırlı ayni hakkı yoktur ama mirası artmirascı B ’ye gecirmekle yukumludur. B beklenen hak sahibidir, o da bir gun tam hakka kavuşacaktır. Dolayısıyla, kanunda birtakım boşluklar soz konusudur ve biz bu boşlukları intifa hakkına ilişkin hukumlerden kıyasen yararlanmak suretiyle doldurabiliriz.