I. Oneri ve kabul​MADDE 196- Borclunun yerine yenisinin gecmesi ve borcundan kurtarılması, borcu ustlenen ile alacaklı arasında yapılacak sozleşmeyle olur.

İc ustlenme sozleşmesinin, ustlenen veya onun izni ile borclu tarafından alacaklıya bildirilmesi, dış ustlenme sozleşmesinin yapılmasına ilişkin oneri anlamına gelir.

Alacaklının kabulu acık veya ortulu olabilir. Alacaklı, cekince ileri surmeksizin ustlenenin ifasını kabul eder veya onun borclu sıfatı ile yaptığı diğer herhangi bir işleme rıza gosterirse, borcun ustlenilmesini kabul etmiş sayılır.

II. Onerinin bağlayıcılığı​MADDE 197- Borcun ustlenilmesine ilişkin oneri alacaklı tarafından her zaman kabul edilebilir. Ancak, ustlenen veya onceki borclu, kabul icin bir sure koyabilir. Alacaklı bu surenin bitimine kadar susarsa, oneri reddedilmiş sayılır.

Onerinin alacaklı tarafından kabul edilmesinden once yeni bir ic ustlenme sozleşmesi yapılır ve bu ikinci ustlenmeye ilişkin olarak alacaklıya oneride bulunulursa, ilk oneride bulunan, onerisi ile bağlı olmaktan kurtulur.