I. Bizzat calışma borcu​MADDE 395- Sozleşmeden veya durumun gereğinden aksi anlaşılmadıkca, işci yuklendiği işi bizzat yapmakla yukumludur.

II. Ozen ve sadakat borcu​MADDE 396- İşci, yuklendiği işi ozenle yapmak ve işverenin haklı menfaatinin korunmasında sadakatle davranmak zorundadır.

İşci, işverene ait makineleri, arac ve gerecleri, teknik sistemleri, tesisleri ve taşıtları usulune uygun olarak kullanmak ve bunlarla birlikte işin gorulmesi icin kendisine teslim edilmiş olan malzemeye ozen gostermekle yukumludur.

İşci, hizmet ilişkisi devam ettiği surece, sadakat borcuna aykırı olarak bir ucret karşılığında ucuncu kişiye hizmette bulunamaz ve ozellikle kendi işvereni ile rekabete girişemez.

İşci, iş gorduğu sırada oğrendiği, ozellikle uretim ve iş sırları gibi bilgileri, hizmet ilişkisinin devamı suresince kendi yararına kullanamaz veya başkalarına acıklayamaz. İşverenin haklı menfaatinin korunması icin gerekli olduğu olcude işci, hizmet ilişkisinin sona ermesinden sonra da sır saklamakla yukumludur.

III. Teslim ve hesap verme borcu​MADDE 397- İşci, ustlendiği işin gorulmesi sırasında ucuncu kişiden işveren icin aldığı şeyleri ve ozellikle paraları derhÂl ona teslim etmek ve bunlar hakkında hesap vermekle yukumludur.

İşci, hizmetin ifasından dolayı elde ettiği şeyleri de derhÂl işverene teslim etmekle yukumludur.

IV. Fazla calışma borcu​MADDE 398- Fazla calışma, ilgili kanunlarda belirlenen normal calışma suresinin uzerinde ve işcinin rızasıyla yapılan calışmadır. Ancak, normal sureden daha fazla calışmayı gerektiren bir işin yerine getirilmesi zorunluluğu doğar, işci bunu yapabilecek durumda bulunur ve aynı zamanda kacınması da durustluk kurallarına aykırı olursa işci, karşılığı verilmek koşuluyla, fazla calışmayı yerine getirmekle yukumludur.

Ozel kanunlardaki hukumler saklıdır.

V. Duzenlemelere ve talimata uyma borcu​MADDE 399- İşveren, işin gorulmesi ve işcilerin işyerindeki davranışlarıyla ilgili genel duzenlemeler yapabilir ve onlara ozel talimat verebilir. İşciler, bunlara durustluk kurallarının gerektirdiği olcude uymak zorundadırlar.

VI. İşcinin sorumluluğu​MADDE 400- İşci, işverene kusuruyla verdiği her turlu zarardan sorumludur.

Bu sorumluluğun belirlenmesinde; işin tehlikeli olup olmaması, uzmanlığı ve eğitimi gerektirip gerektirmemesi ile işcinin işveren tarafından bilinen veya bilinmesi gereken yetenek ve nitelikleri goz onunde tutulur.