Yabancı Resmî Belgelerin Tasdiki Mecburiyetinin Kaldırılması Sozleşmesi ’ne ilişkin 01/01/2006 tarihli ve 68 sayılı Genelgemizin Sozleşmeye taraf olan devletler ve uygulamada karşılaşılan sorunlar acısından guncellenmesine ihtiyac duyulmuştur.
Lahey Devletler Ozel Hukuku Konferansı cercevesinde hazırlanan ve Turkiye ’nin 08/05/1962 tarihinde imzaladığı “Yabancı Resmî Belgelerin Tasdiki Mecburiyetinin Kaldırılması Sozleşmesi”nin onaylanması, 20/06/1984 tarih ve 3028 sayılı Kanunla uygun bulunmuş ve 16/09/1984 tarih ve 18517 sayılı Resmî Gazetede yayımlanmıştır. Sozleşme, Turkiye bakımından 29/09/1985 tarihinde yururluğe girmiştir. Sozleşme ile bir Âkit devletin ulkesinde duzenlenmiş olup da diğer bir Âkit devletin ulkesinde ibraz edilecek olan resmî belgelerin diplomasi veya konsolosluk memurları tarafından onaylanması zorunluluğu kaldırılmış bulunmaktadır. Yabancı Resmî Belgelerin Tasdiki Mecburiyetinin Kaldırılması Sozleşmesi ’ne taraf devletler Ek (l) ’de yer almaktadır. Onay belgelerinin teatisi sırasında Hukumetimizce, Sozleşmenin 6 ’ncı maddesi uyarınca tasdik şerhini (Apostil) vermekle yetkili Turk Makamları; idari belgeler icin valilikler, adli belgeler icin ise ağır ceza mahkemesi kuruluşu olan merkezlerdeki adli yargı adalet komisyonu başkanlıkları olarak tespit edilmiştir. Anılan Sozleşmenin l ’inci maddesinin (a) bendinde; savcı, zabıt kÂtibi veya adliye memuru tarafından verilmiş olan belgeler de dahil olmak uzere, devletin bir yargı organına veya mahkemesine bağlı bir makam veya gorevli memur tarafından duzenlenmiş olan belgelerin, (b) bendinde; idari belgelerin, (c) bendinde; noter senetlerinin, (d) bendinde; kişilerce ozel sıfatlarla imzalanmış belgeler uzerine konulmuş olup, belgenin kaydının veya belirli bir tarihte mevcut olduğunun ve imzaların doğruluğunun resmî makam ve noterlerce tasdiki gibi resmî beyanların, “resmî belge” olarak nitelendirildiği belirtilmiştir. Sozleşmenin l ’inci maddesinde; taraf devletlerin birinin ulkesinde duzenlenmiş olup da diğer taraf ulkesinde kullanılacak olan resmî belgeler sayılmıştır. Sozleşmenin 3 ’uncu maddesinde ise imzanın doğruluğunun, belgeyi imzalayan kişinin sıfatını ve gerektiğinde bu belge uzerinde muhur veya aslı ile aynı olduğunun teyidi icin zorunlu gorulebilecek tek işlemin, belgenin verildiği devlet yetkili makamınca bu belgeye 4 ’uncu maddede tanımlanan tasdik şerhinin (Apostil) konulmasından ibaret olduğu belirtilmiştir. Ayrıca 4 ’uncu maddede; Sozleşmeye ekli orneğe uygun olarak, tasdik şerhinin bizzat belgenin veya buna eklenecek kağıdın uzerine konulacağı, tasdik şerhini koyan makamın resmî dilinde veya ikinci bir dilde yazılabileceği, ancak tasdik şerhinin “Apostille Convention de La Haye Du 5 Octobre 1961” başlığının Fransızca olarak belirtilmesi gerektiği hukme bağlanmıştır. Sozleşmenin 3 ve 4 ’uncu maddelerine gore tasdik şerhi, Ek (2) ’de yer alan orneğine uygun olarak en az dokuz santimetre kenarlı kare biciminde hazırlanmalı ve bizzat belgenin veya buna eklenecek bir kağıdın uzerine konulmalıdır. Tasdik şerhinin ayrı bir belgede yer alması halinde ise, şerh, tasdik edilen belge ile birleştirilerek, tasdik eden makamın muhru, birleşme yerine basılacaktır. 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu ’nun 8 ’inci ve Adli Sicil Yonetmeliğinin 10 ’uncu maddelerine gore anılan Sozleşme uyarınca adli belge niteliğinde olup, yurt dışında kullanılacak olan adli sicil kayıtlarının da ağır ceza mahkemesi kuruluşu olan merkezlerdeki adli yargı adalet komisyonu başkanlıklarınca tasdik edilmesi gerekmektedir.