Aleksandr Sergeyevic Puşkin (1799-1837) Rus edebiyatının kurucusu, Rus edebiyat dilinin yaratıcısı kabul edilir. 19.yuzyıl Rus duşunuru ve eleştirmeni Belinski, Puşkin'in, "şiiri, Rus yaşamıyla ve Rus cağdaş zamanıyla dost kıldığını" belirtiyordu. Puşkin'in yaratıcılığı erken donemde yazdığı liriklerinden ve Guney surgunluğu doneminin urunu destanlarının romantizminden gercekciliğe doğru evrim gecirdi. Şair, Dekabristlere yakındı ve iki kez surgun yaşadı. Lise yıllarında yazdığı ilk epik urunu, buyuleyici bir masal olan "Rusları ve Ludmila" eleştiri cevrelerinin ovgusunu toplamıştı. Liseyi bitirdiği sıralarda yazdığı ozgur şiirleri ve epigrÂmları CarI Aleksandr'a sunulunca, genc şairin uzerinde zindan ya da Sibirya surgunu tehdidi belirdi. Puşkin'de Rus edebiyatının bir umudunu goren şair Jukovski'nin ve tarihci yazar Karamzin'in cabalarıyla genc şairin yazgısı değiştirildi. Boylece ona Guney surgunluğu-Kafkasya, Kırım, Moldavya yolculukları gorundu. Surgunluk doneminde "Kafkasya Tutsağı" ve "Bahce saray Ceşmesi" şiirlerini, surgunden hemen sonra, 1824 yılındaysa "Cingeneler"i yazdı. Şairin daha sonraki yıllarda verdiği başlıca yapıtları; yaşamın gulunc yanlarını işlediği "Kont Nulin", tarihsel surecte halk kitlesinin one cıkarıldığı bir dram olan "Boris Godunov", tarihsel konulu bir trajedi olan "Poltava", guldururu yalın bir oyku olan "Kolomna'daki Ev", toplumsal koşulların urunu kişilikle toplum arasındaki ilişkilerin yansıtıldığı bir şiir-roman olan" Yevgeni Onegin", bireyin ve devletin karşılıklı duruşlarını işleyen "Bakır Atlı", "Byelkin'in Oykuleri"vs "Kucuk Tragedyalar" olarak sayılabilir.

Link kontrol edilidi, onaylandı.