“Burada kokmuş tuzlu etle beslerlerdi insanları, oksuzlerin kulakları nefretlik, dilenci, asalak, acgozlu gibi sozleri ilk kez burada duymuştu. Burada hicbir şey cezasız kalmaz, hicbir şey o katı, duygusuz kadının keskin gozlerinden kacmazdı: Ne fazla bir lokma, ne duşurulup kırılmış beş paralık bir oyun*cak, ne yırtılan bir bez parcası, ve ne de eskitilmiş bir ayakka*bı. Her aykırılığın duzeltilmesi, her bozulan şeyin onarılması ya azarlama, ya dayakla olurdu. ... Golovlevo’dan daha iğrenc bir yer, Golovlevo’daki yaşamdan da*ha iğrenc bir yaşam duşunulebilir miydi!”

Golovlev Ailesi; asil, soylu ama bir o kadar da yozlaşmış, somurgeci bireylerin bir arada olduğu bir aile. Gucsuz, ikiyuzlu insanların toplamı. Onların gozlerinin gorduğu sadece ve sadece ceplerine duşecek payları, arsaları ve toprakları... Cozulmuş akraba ilişkilerinin, yozlaşmış ahlakın ve onlenemez yok oluşun kanıtı... Aileye birkac kuşaktır damgasını vuran uc onemli ozellik vardı: Avarelik, işe yaramazlık ve ayyaşlık. Bunlardan ilk ikisinin sonucu: Boşboğazlık, boş duşunceler uretme ve duygusuzluk.

Golovlevo’da bir zamanlar bir insan yuvası vardı; nasıl oldu da bu yuvanın icinde bir tek tuy bile kalmadı?

Ceviri: Mazlum Beyhan
Yayın Tarihi: 2017
Yayınevi: Kor



Aranabilir PDF + 5.6 MB

Mediafire