Tehlikeli İlişkiler bir entrika’nın oykusudur. Entrika cevirmek her zaman birini bir şeye “inandırmaktır”; her entrika yalanlardan oluşan bir yapıdır; entrikaya inanmak oncelikle insanların etkilenebileceğine inanmaktır.
Tehlikeli İlişkiler’in anekdotik bolumu coğu zaman bu yapıtın cağdaşı ya da ardılı olduğu erotik kucukleri duşundurur; bu entrika Crébillon, Nerciat, Sade’da gorduğumuz entrikalara benzer; ozgunluk baskı aracının artık guc değil ikna olmasında yatar. Yalan baskının sadece en ince aracıdır: Ayartılacak insanın zihninin bir parcasını etkilemek ve bu parcanın da kişiliğin butunune baskı yapması. Ve okuyucu gizem icinde kaldıkca daha bir hisseder bu baskıyı (...)
Tehlikeli İlişkiler bir irade mitolojisidir; ve burada irade ve cinselliğin surekli karışması en guclu eylem araclarıdır.
İrade ve cinsellik birbirine karışır, coğalır, tek bir alan oluşturur cunku Laclos cinselliği bir baskıya bağlı olmanın cok daha otesinde, cok daha şiddetli bir bicimde hisseder, ona gore irade cinsellikten ayrılmaz, tersine kitabın erotik alanının temellerinden birini oluşturur.
Kitabı kucuk capta ve neredeyse gizli bir başyapıt ozelliği kazandığında Laclos şoyle demiştir: “Bu dunyada ben oldukten sonra bile yankılanacak bir yapıt yaratmak istedim.”
André Malraux, 1939
