Evvelleri İstanbulun bozuk kaldırımlı kirli sokaklarında tok bir mide ile seke seke yururduk ; şimdi de ac bir karınla yutkuna yutkuna... Bir sene var ki bakkal camekanlarına omuz silkerek bakacak derecede tok olduğuma tesaduf edemedim. Midemin icinde soluksuz ve fasılasız birteviye yemek iştihası sancı gibi bekliyor ; mekulat nev'inden en adi nesneler karşısında bile arzular, ihtiraslar duyuyorum. Hani bir acayip kuru meyva vardır, ne pek kurudur, ne de sulu ; uzeri sarı muşamba kaplı, ici pamuklu bir nevi eczahane malına, ilaca, fitil veya pansıman edevatına benz.er, adına iğde derler ; gecen gun o bile gozlerimi almasın mı ? Midemin bu kepazeliği karşısında mahcup ve meyusum.

Link kontrol edildi, onaylandı.