Gulag Takım Adaları(ARHİPELAG GULag)-Aleksandr İsayevic SOLZHENITSYN
Aslında Gulag isminde takım ada yok.Ne Rusya'da, ne de dunyanın bir başka yerinde...
Gulag, Toplama Kampları Merkez Yonetimi'nin Rusca baş harflerinden oluşmuş bir kısaltma.
Eser, donemin tutuklu kampındaki yaşamın ansiklopedisi sayılıyor.
Calışmanın orijinalliği kaybolmasın diye ve ozune dokunmamış olmak icin, dosyayı resim dosyası olarak kaydettim. Bu yuzden boyut 46 MB. oldu. Bazı satırları okunmayan 3 ya da 4 sayfa var. Ancak okuma esnasında genel gidişe gore, okuyucunun o eksik yerleri zihninden tamamlayabileceği duşuncesindeyim.
Stalinizmi eleştirmesi ve Sovyet konsantrasyon kamplarına ilişkin yazıları yuzunden 1974'de SSCB'den surgun edilen Aleksandr Isayevic Soljenitsin, 11 Aralık 1918'de Kuzey Kafkasya'daki Kislovodsk'da dunyaya geldi. Orduda subay olan babasının olumunden kısa bir sure sonra doğan ve beş yaşına gelince annesiyle birlikte Rostov'a taşınan Soljenitsin, burada liseyi bitirdi ve fizik ile matematik dallarında yuksek oğrenim gorerek 1942'de universite diplomasını altı. 30'lu yılların sonlarında ayrıca Moskova Felsefe ve Edebiyat Enstitusunde mektupla eğitim gordu. 1940'da Natalya Reşetovskaya ile evlenen Soljenitsin ikinci evliliğini 1973'te Natalya Svetlova ile yaptı ve bu evlilikten uc cocuk sahibi oldu. 22 yaşına geldiğinde Rostov yakınlarındaki Morokovsk'da fizik oğretmenliğine atandı. 1942 yılında ise yuzbaşı rutbesiyle İkinci Dunya Savaşı'na katıldı.Ancak cephedeyken yazdığı mektuplarda Josep Stalin hakkında eleştirilerini belirtince tutuklandı ve sekiz yıl ceza kampında hapis cezasına carptırıldı.
Savaş bittikten sonra Moskova yakınlarındaki bir hapishaneye konulan Soljenitsin, 1950'de Kazakistan'da bulunan Ekibastus'ta siyasal tutuklular icin duzenlenmiş ozel bir kampa gonderildi ve uc yıl burada kaldı. Onu izleyen yıllarda istemeyen kişi (persona non grata) ilan edildiği icin surgune gonderildi. Kazakistan'ın Kok Terek koyunde oğretmenlik yapmaya başlayan yazar, bu donemde kansere yakalandı ve bir sure Taşkent'te tedavi gordu. Yeni parti şefi Nikita Kruşcev tarafından başlatılan Stalin'in etkilerini ortadan kaldırmaya yonelik operasyonlar cercevesinde hakları geri verildiği icin Ryasan'da calışmasına olanak tanındı.
Dikkatleri pek cekmeyen iki tiyatro oyunu yazdıktan sonra 1962'de "İvan Denisovic Bir Gunu" adlı kitabını cıkardı.Bu oykusunun başarısı uzerine kendini tamamen yazarlığa veren Soljenitsin, zorunlu calışmayı anlatan Stalin karşıtı bu yapıtıyla Kruşcev'in takdirini kazandı ve bir yıl sonra Sovyet Yazarlar Birliği'ne kabul edildi. Ancak "Matrenin dvor" ve "Dlya polsu dela" adlı oykuleriyle tekrar partinin hedef tahtası haline geldi. Biliminsanlarının, Sovyet Rusya Komunist Partisi'yle yaşadıkları sorunları anlatan bir yazısı nedeniyle, 1964'te Lenin odulu adaylarının listesinden adı silindi. Surgun yıllarındaki deneyimlerini anlattığı "W kruge perwom" ile "Kanser Koğuşu" adlı romanları kacak olarak basılarak 1968'de Rusya dışında yayınlanabildi. 1966'da yazara ulke dışına cıkma yasağı konuldu ve uz yıl sonra Yazarlar Birliği'nden cıkartıldı. Yaşadığı donem boyunca ceşitli cezalara carptırılan Aleksandr Isayevic Soljenitsin, kendisine verilen 1970 Nobel Edebiyat Odulu'nu dort yıl sonra alabildi. Sovyet fizikci Andrey Sakharov'un başını cektiği yurttaşlık haklarını savunan bir topluluğa katıldı. Gulag Takım Adaları adlı belgesel calışmalarını yuruttuğu sırada bu belgeselin bir bolumunden Gizli Servis KGB'nin haberdar olmasını oğrenmesi Soljenitsin'in ulke dışına surgun edilmesine neden oldu. Uc ciltten oluşan ve 1973'te Paris'te yayınlanan bu eserde yazar, Sovyet konsantrasyon merkezlerinin varlığından soz edip uyguladıkları işlemlerden dolayı iktidar mekanizmasını sucluyordu.
Memleketinden suruldukten sonra kısa bir sure Alman yazar Heinrich Boll'un evinde yaşayan Soljenitsin, 1976'da Amerika'ya, Vermont'a yerleşti. İzleyen yıllarda acık mektuplarıyla Sovyet yonetimine hitap ederek demokratik reformlara gecilmesini ve SSCB'yi dağıtması yonunde cağrılar yaptı. Batıdaki siyaset adamlarını Sovyet iktidarındakilere aşırı odun verdiği yonunde eleştiriler yonelttikten sonra Meşe ve Buzağı adlı otobiyografik yapıtında Sovyetler Birliği'ndeki edebiyat hareketlerini değerlendirdi.
Yazar bundan sonra 20 ciltlik anıtsal bir yapıt olarak tasarladığı Ekim Devrimi'ni anlatan Kırmızı Tekerlek adlı eseri uzerinde calıştı. İlk baskısını 1971'de yapan Ağustos 1914'ten sonra Kasım 1916 ve Mart 1917 adlı kitapları yayınlandı. Bu yapıtlar umut ettiği başarıyı getirmeyince Soljenitsin, 1991 yılında roman dizisine devam etme fikrinden vazgecti. 1989'da yeniden Yazarlar Birliği'ne alındı. O donem iktidarda bulunan Mikael Gobacov, yazarın yurttaşlık haklarının geri verilmesi doğrultusunda calışmalar başlattı ve surgunuyle ilgili kararı 1991 yılında resmen kaldırttı. 1994'te Rusya'ya donen yazar parlamento onunde yaptığı konuşmada Rusya'nın kendisine gore hatalarla dolu demokrasiye geciş şeklini eleştirdi.
Eserleri
Roman: İvan Denisovic Bir Gunu (Odin den Ivana Dennisovitşa, 1962), W kruge perwom (1964), Kanser Koğuşu (Rakoviy korpus, 1966), Ağustos 1914 (Avgust, 1971) Gulag Takım Adaları (Archipelag Gulag, 1973), Kırmızı Tekerlek (Krasnoye kolesso), Kasım 1916 (Noyabr, 1986), Mart 1917 (1987)
Otobiyografi: Meşe ve Buzağı (The Oak and the Calf, 1975)
Aslında Gulag isminde takım ada yok.Ne Rusya'da, ne de dunyanın bir başka yerinde...
Gulag, Toplama Kampları Merkez Yonetimi'nin Rusca baş harflerinden oluşmuş bir kısaltma.
Eser, donemin tutuklu kampındaki yaşamın ansiklopedisi sayılıyor.
Calışmanın orijinalliği kaybolmasın diye ve ozune dokunmamış olmak icin, dosyayı resim dosyası olarak kaydettim. Bu yuzden boyut 46 MB. oldu. Bazı satırları okunmayan 3 ya da 4 sayfa var. Ancak okuma esnasında genel gidişe gore, okuyucunun o eksik yerleri zihninden tamamlayabileceği duşuncesindeyim.
Stalinizmi eleştirmesi ve Sovyet konsantrasyon kamplarına ilişkin yazıları yuzunden 1974'de SSCB'den surgun edilen Aleksandr Isayevic Soljenitsin, 11 Aralık 1918'de Kuzey Kafkasya'daki Kislovodsk'da dunyaya geldi. Orduda subay olan babasının olumunden kısa bir sure sonra doğan ve beş yaşına gelince annesiyle birlikte Rostov'a taşınan Soljenitsin, burada liseyi bitirdi ve fizik ile matematik dallarında yuksek oğrenim gorerek 1942'de universite diplomasını altı. 30'lu yılların sonlarında ayrıca Moskova Felsefe ve Edebiyat Enstitusunde mektupla eğitim gordu. 1940'da Natalya Reşetovskaya ile evlenen Soljenitsin ikinci evliliğini 1973'te Natalya Svetlova ile yaptı ve bu evlilikten uc cocuk sahibi oldu. 22 yaşına geldiğinde Rostov yakınlarındaki Morokovsk'da fizik oğretmenliğine atandı. 1942 yılında ise yuzbaşı rutbesiyle İkinci Dunya Savaşı'na katıldı.Ancak cephedeyken yazdığı mektuplarda Josep Stalin hakkında eleştirilerini belirtince tutuklandı ve sekiz yıl ceza kampında hapis cezasına carptırıldı.
Savaş bittikten sonra Moskova yakınlarındaki bir hapishaneye konulan Soljenitsin, 1950'de Kazakistan'da bulunan Ekibastus'ta siyasal tutuklular icin duzenlenmiş ozel bir kampa gonderildi ve uc yıl burada kaldı. Onu izleyen yıllarda istemeyen kişi (persona non grata) ilan edildiği icin surgune gonderildi. Kazakistan'ın Kok Terek koyunde oğretmenlik yapmaya başlayan yazar, bu donemde kansere yakalandı ve bir sure Taşkent'te tedavi gordu. Yeni parti şefi Nikita Kruşcev tarafından başlatılan Stalin'in etkilerini ortadan kaldırmaya yonelik operasyonlar cercevesinde hakları geri verildiği icin Ryasan'da calışmasına olanak tanındı.
Dikkatleri pek cekmeyen iki tiyatro oyunu yazdıktan sonra 1962'de "İvan Denisovic Bir Gunu" adlı kitabını cıkardı.Bu oykusunun başarısı uzerine kendini tamamen yazarlığa veren Soljenitsin, zorunlu calışmayı anlatan Stalin karşıtı bu yapıtıyla Kruşcev'in takdirini kazandı ve bir yıl sonra Sovyet Yazarlar Birliği'ne kabul edildi. Ancak "Matrenin dvor" ve "Dlya polsu dela" adlı oykuleriyle tekrar partinin hedef tahtası haline geldi. Biliminsanlarının, Sovyet Rusya Komunist Partisi'yle yaşadıkları sorunları anlatan bir yazısı nedeniyle, 1964'te Lenin odulu adaylarının listesinden adı silindi. Surgun yıllarındaki deneyimlerini anlattığı "W kruge perwom" ile "Kanser Koğuşu" adlı romanları kacak olarak basılarak 1968'de Rusya dışında yayınlanabildi. 1966'da yazara ulke dışına cıkma yasağı konuldu ve uz yıl sonra Yazarlar Birliği'nden cıkartıldı. Yaşadığı donem boyunca ceşitli cezalara carptırılan Aleksandr Isayevic Soljenitsin, kendisine verilen 1970 Nobel Edebiyat Odulu'nu dort yıl sonra alabildi. Sovyet fizikci Andrey Sakharov'un başını cektiği yurttaşlık haklarını savunan bir topluluğa katıldı. Gulag Takım Adaları adlı belgesel calışmalarını yuruttuğu sırada bu belgeselin bir bolumunden Gizli Servis KGB'nin haberdar olmasını oğrenmesi Soljenitsin'in ulke dışına surgun edilmesine neden oldu. Uc ciltten oluşan ve 1973'te Paris'te yayınlanan bu eserde yazar, Sovyet konsantrasyon merkezlerinin varlığından soz edip uyguladıkları işlemlerden dolayı iktidar mekanizmasını sucluyordu.
Memleketinden suruldukten sonra kısa bir sure Alman yazar Heinrich Boll'un evinde yaşayan Soljenitsin, 1976'da Amerika'ya, Vermont'a yerleşti. İzleyen yıllarda acık mektuplarıyla Sovyet yonetimine hitap ederek demokratik reformlara gecilmesini ve SSCB'yi dağıtması yonunde cağrılar yaptı. Batıdaki siyaset adamlarını Sovyet iktidarındakilere aşırı odun verdiği yonunde eleştiriler yonelttikten sonra Meşe ve Buzağı adlı otobiyografik yapıtında Sovyetler Birliği'ndeki edebiyat hareketlerini değerlendirdi.
Yazar bundan sonra 20 ciltlik anıtsal bir yapıt olarak tasarladığı Ekim Devrimi'ni anlatan Kırmızı Tekerlek adlı eseri uzerinde calıştı. İlk baskısını 1971'de yapan Ağustos 1914'ten sonra Kasım 1916 ve Mart 1917 adlı kitapları yayınlandı. Bu yapıtlar umut ettiği başarıyı getirmeyince Soljenitsin, 1991 yılında roman dizisine devam etme fikrinden vazgecti. 1989'da yeniden Yazarlar Birliği'ne alındı. O donem iktidarda bulunan Mikael Gobacov, yazarın yurttaşlık haklarının geri verilmesi doğrultusunda calışmalar başlattı ve surgunuyle ilgili kararı 1991 yılında resmen kaldırttı. 1994'te Rusya'ya donen yazar parlamento onunde yaptığı konuşmada Rusya'nın kendisine gore hatalarla dolu demokrasiye geciş şeklini eleştirdi.
Eserleri
Roman: İvan Denisovic Bir Gunu (Odin den Ivana Dennisovitşa, 1962), W kruge perwom (1964), Kanser Koğuşu (Rakoviy korpus, 1966), Ağustos 1914 (Avgust, 1971) Gulag Takım Adaları (Archipelag Gulag, 1973), Kırmızı Tekerlek (Krasnoye kolesso), Kasım 1916 (Noyabr, 1986), Mart 1917 (1987)
Otobiyografi: Meşe ve Buzağı (The Oak and the Calf, 1975)
