Alıntıdır
Erkek: Balıkcı. Denizden ve balıklardan anlıyor. Kadını "Morina balığı gibi guzelsin" diyerek seviyor. Kendi kendini yetiştirmiş biri. Kadın: Felsefeci. Leibniz, Kant, Hegel ve Heidegger okuyor. Aptal erkekleri bir bakışta anlıyor. Dul. Gozluklu. Evlenirler. Her şey cok guzeldir. Erkek balığa cıkmakta, kadın istekle onu beklemektedir. Birbirlerine anlatacakları hikayeleri ve dinleme istekleri vardır... Zamanla buyu bozulur... Tutku once suskunluğa/saygıya sonra da sabra donuşur. Ayrılmaya karar verirler ve bu haberi iletmek icin dostlarını bir veda yemeğine cağırırlar. Ne var ki konuklardan her biri tıpkı Boccacionun Decameronundaki gibi bir hikaye/masal anlatmaya başlar. Anlatılan her gercekci, karamsar hikaye ayrılma isteklerini guclendirir. Sıcak ve gonul okşayıcı masallar ise birbirlerine yakınlaştırır. Gecenin guzelleştirdiği masallar sabaha karşı olağanustu bir bicime donuşur. Herkes gittikten sonra Kadın "Gercekte bizde eksik olan, birlikte oturacağımız sozcuklerden yapılmış bir evdi" der. Erkek "Gundelik yaşamın balcığına gomulmuş iki sazan balığını andırıyorduk," diye cevap verir. "Bundan boyle dağdan kopup gelen sel sularında yan yana titreşen iki alabalık gibi olacağız."

Link kontrol edildi, onaylandı.