“Utanmadan, hicbir yapmacığa kacmadan, kendimi koydum bu kitaba... Kitabım, kendi kendisinden cok, kendi kendinle ilgilenmeyi oğretsin sana; sonra kendi kendinden cok, kendi dışında kalanlarla ilgilenmeyi...”
ANDRÉ GIDE

“Biraz yakından bakılınca, bu genclik yapıtı, André Gide’in yarım yuzyılı aşan yazarlık yaşamının turlu donuşumlerine karşın, hicbir zaman kesintiye uğramamış bir surekliliğin, bir birliğin en guclu gostergesi olarak belirir, bu nedenle de onun butun yapıtları icinde ayrıcalıklı bir yer tutar. Gercekten de, André Gide’in kişiliğinin temel yoneliminin bencillikle hicbir ilgisi bulunmayan, ozgun bir bireycilikle varlığını butun yapıtlarında duyuran bir ictenlik tutkusu olduğu duşunulurse Dunya Nimetleri’nin, her iki eğilimi de acıkca dile getirdiği soylenebilir.

(...) Dunya Nimetleri’nden yaklaşık kırk yıl sonra yayımlanan Yeni Nimetler uc aşağı beş yukarı, Gide’in Dunya Nimetleri’nde ortaya koyduğu temel yonelimleri yansıtır. Fazla fazla, Yeni Nimetler’in Dunya Nimetleri olcusunde coşkulu olmadığı, bir de “doğa” yanında “toplum”a, “ben” yanında “başkası”na daha ağırlıklı bir yer verdiği gorulur ama bir tarihten sonra, iki kitabın hep bir arada yayımlanmasının da gosterdiği gibi benzerlikler karşıtlıklardan cok daha fazla, cok daha onemlidir.”
TAHSİN YUCEL