MUSTAFA KEMAL yonettiği savaşlarda cephenin ateş altında sık sık dururdu.Siperleri dolaşarak hatta bazen one cıkarak askerlerin moralini yukseltmeye calışır,tum gelişmeleri yakından takip ederdi.ATATURK’u karalayan bir yazar olarak hayli eleştirilen ve bir zamanlar kitabı Turkiye’de yasaklanan H.C.Amstrong bile “Bozkurt” adlı kitabında MUSTAFA KEMAL’in mucizevi bir şekilde vurulmadığından bahseder:


“Bir keresinde yeni kazılmış bir siperin dışında duruyordu.Avcılarımızın yoğun ateşi altındaydı.Bir İngiliz bataryası da o sipere ateş actı.Toplar menzili ve hedefi buldukca şarapneller gitgide daha yakınlarına duşmeye başladı.Vurulması matematiksel olarak kesindi.Kurmayları sipere girmesi icin yalvarmaya başladılar.Durbunle goruyorduk.Fakat o sigara yakıp gayet sakin bir şekilde sigara icmeye başladı.Ne yakınında patlayan şarapneller,ne de yoğun avcı ateşi…MUSTAFA KEMAL’e bir şey olmuyordu.Cunku onu vuramıyoduk.

O.zaman zaman eline bir tufek alıp yoğun ateş altında,siperden dışarı cıkıyor,Avustralya siperlerine dikkatli,telaşsız ve isabetli atışlar yapıyordu.Bu kısa menzilde bile avcılarımız onu vurmayı başaramıyorlardı.Vurulmuyordu…Onu vuramıyorduk…

Bu inanılmaz gerceği buyuk bir şaşkınlıkla kaleme alan Armstrong sonra şoyle devam ediyor:”Sonra duyduk ki,MEHMETCİK adı verilen TURK NEFERLERİ bu inanılmaz olayı gordukten sonra MUSTAFA KEMAL’e bir isim takmışlar:”EFSUNLU KEMAL…”Bu isim askerlimizin moralini bozmuştu.

Gelip soruyorları:
“Karşıdaki Turk Birliği’nin komutanı kim?

O mu?””Hayır…Hayır…”diyorduk,”O değil,O burada değil,sakın olun…”