Kuba Komunist Partisi Merkez Komitesi uyelerinden Roberto Regalado, Latin Amerika'daki mucadelelerin bilancosunu cıkarıyor. Bu kitap, 20. yuzyıl sosyalist mucadeleleri ışığında, Latin Amerika'nın bugunune bakıyor. Venezuela, Bolivya gibi ulkelerde kurulan halkcı hukumetlerin başarılarını ve sınırlarını tartışıyor. Latin Amerika'daki “sol yukseliş”in arka planını ortaya seriyor. Bu yukselişin Rosa Luksemburg'un unlu broşurundeki, “sosyal reform mu, devrim mi?” sorusunu yeniden ortaya koyduğunu belirtiyor. Kubalı devrimci aydın ve parti onderi Regalado, gecmişin deneyimlerini suzerek, reformların kapitalizmi donuşturemeyeceğini, devrimin zorunlu olduğunu ortaya koyuyor. Latin Amerika'ya “uzaktan bir hayranlık”ın otesine gecip, “iceriden bir bakış” sağlamak isteyenler, bu kitabı mutlaka okumalı.

Diğer yandan, Regalado'nun eseri, sadece bir Latin Amerika kitabı değil. Bu, 20. yuzyılın sosyalizm mucadelelerini ele alan ve 21. yuzyıl sosyalizminin olanaklarını tartışan bir kitap. Latin Amerika, yazarın kuramsal tartışmalarına bir tarihsel-guncel dekor olarak evsahipliği yapıyor. Ancak, Latin Amerika'nın ozgun yonleri cıkartıldığında, kitabın sorduğu soruların, dunyanın diğer koşelerindeki devrimcilerin sorularıyla ortuştuğu gorulur: Sovyetler Birliği'nin yıkılışının sonucları, neoliberal saldırı, gunumuzde sosyal demokrasi, halkcı hukumetler dalgasının sınırları, kapitalizmin alternatifi, gunumuzde devrimin olanakları...





Regalado'nun kitabı yayımlandığında tarih 2007'ydi. Venezuela'da 11 Nisan askeri faşist darbesi halk tarafından puskurtulmuş, Chavez “sosyalizmi inşa” hedefini ilan etmiş, halkcı hukumetler dalgası Bolivya ve Ekvador'da Morales ve Correa'nın secilmesiyle genişlemişti. Regalado'nun o gunun koşullarında kapitalizmi sosyal reformla donuşturmenin imkansızlığına yaptığı vurgu, ilerleyen yıllarda bizzat politik mucadelelerin evrimiyle kanıtlandı. Latin Amerika'da halkcı hukumetlerin 10 yıla yaklaşan iktidarı kapitalizmi yapısal olarak donuşturemedi, başarıları kimi kısmi iyileştirmelerle sınırlı kaldı.

Kolombiya'da ABD uslerinin inşa edilmesi ve Honduras'ta askeri faşist darbe, kıtayı yeni bir yol ayrımına getirdi. İşte bu, Regalado'nun uzak goruşlu bicimde saptadığı ve kitabına başlık yaptığı 'Yol Ayrımı'dır. Reform cizgisinin cıkmazı, Amerikan emperyalizmine karşı saldırı icin guc biriktirme olanağını sunarken, devrimci bir hucumun zorunluluğu fikri kıta capında giderek olgunlaşmaktadır. Bu tartışma, Regalado'nun parlak ongorusunde olduğu uzere, “kuresel krizin yoğunlaşmasıyla”, 2008 dunya kapitalist krizinin ardından gundeme gelmiştir.



Kitabı ozgun kılan bir başka yon; Regalado'nun cıkmazına işaret ettiği parlamenter yolda yuruyen partilerin, bizzat onderlerinden olduğu Kuba Komunist Partisi tarafından her turlu olanakla destekleniyor oluşudur. Chavez, Morales, Correa ve hatta Lula, iktidara gelme surecinden itibaren, Kuba'nın yakın bir desteğine sahiptiler. Pek cok durumda bu onderler Fidel'e ve partisine akıl danıştılar. Regalado'nun calışması, bu yolun cıkmazına işaret ettiğinde buradan iki sonuc cıkarılabilir: Ya, Regalado, partisinin politikasına muhalefet ediyor, ya da Kuba partisi, politik duzlemde ileriye doğru bir hareketi temsil eden halkcı hukumetlere destek sunmakla birlikte, aslında devrim fikrinden ve bir kıta devrimini teşvik etmekten vazgecmiş değil. Biz, buradan ikinci sonucu cıkarıyoruz. Neoliberalizmin karanlık yıkımına karşı, Kubalı devrimciler, bir yandan reform programıyla hareket eden guclerin oluşturduğu antiemperyalist ve halkcı alternatifleri destekliyor, diğer yandan ise Regalado'nun cıkardığı sonuclarda olduğu gibi, devrim fikrini ve devrimci iktidar mucadelesinin gerekliliğini akıldan cıkarmıyor.



Ceviri: Selim Sezer

Ceviri: Barış Ateşer

Yayın Tarihi: 17.09.2010

ISBN: 9789756304990

Yayınevi: Akademi Yayınları ( Ceylan Basım Yayın)

Sayfa Sayısı: 256





Aranabilir PDF + 3.7 MB





Mediafire