Canım anneciğim, sana bu mektubu Paris hapishanesinin revirinden yazıyorum... Ne mi işim var buralarda. Ne olacak, senin yuzunden, hep o analık duygularından dolayı buradayım
Şimdi uyuşturucudan dolayı tedavi goruyorum anneciğim, ama uzme canını hepsi gececek... Hapishane mi nasıl oldu. Anne, İstanbul Emniyet Muduru’nun uyuşturucu icenleri yakalasın diye yetiştirdiği ve uyuşturucuya alıştırdığı arılardan biri var ya, yolunu şaşırmış Paris’e gelmiş anne... Benim başımdan ayrılmıyor, sonunda Turk polisi bu arıyı yabancı ulkelere bildirmiş. Dolayısıyla Fransız interpolisi bu arıyı tepemde bulunca beni iceri attılar...
Evet, haklısın, ben ickiyi severim ama esrar filan icmem anne. Ama senin gonderdiğin bal var ya bal, meğer o arıların yaptığı balmış anne... Niye mi 24 yıl, anne o arıyı oldurdum ben, meğerse devlet gorevlisini oldurmuşum.. “Uyuşturucuyu da baldan kaptım” diye anlatıyorum ama bu Fransızlar inanmıyorlar... Yaktın beni anne... Sakın yiyecek bişey gonderme, bana cok iyi bakıyorlar anne...
Ahmet Nesin - Sen Biraz Odak mısın Ne
Karşın, 2009, 446, , Makale, Politika
