Vatandaşlığı evrensel gecerlilik olarak sunan, ancak bazılarını vatandaş sayarken bazılarını adı konmamış bicimde dışlayan "teamuller/pratikler", modern devletin olağan faaliyetlerinden sayılır hale geldi. Vatandaşlığın sosyal iceriğini, hak nosyonunu dışlayan bu faaliyetler; dışarıda bırakılanların da kendi varoluşlarını devam ettirebilecek careler uretmesini gerektirdi. Vaat edilmiş cemaatin parcası oldukları soylenip, boyle muamele gormeyenler icin kendilerine ait hakları tespit edip sahip cıkmak da siyasal topluma mudahil olmayı beraberinde getirdi. Butun bir modern ulus-devlet anlatısına sabitlendiği soylenen, lÂkin yalnızca gucsuzce teğellenmiş bir vatandaşlık tanımı, gundelik hayatın icerisinde yarattığı ve sadece maddi imkÂnsızlıklarıyla tanımlanabilir kıldığı mağdurlarını icermedi. Partha Chatterjee, milliyetcilik literaturune yaptığı katkıyı bu defa daha geniş bir bağlama oturtup, farklı bir yuzeye taşıyor. Toplum olarak birlikte yaşama pratiklerini, devletin soğuk bir bicimde tanımlayıp icermeye calıştığı mağdurların siyasal pozisyonları ve mudahale stratejileriyle ele alıyor. Yekpare, birbirine sıkıca sarılmış ulusun vatandaşları soylemine karşı, bazılarının daha fazla sarılıp sarmalandığı, bazılarınınsa dışarıda bırakılarak mağdur edildiği surecleri tartışıyor. Her zamanki gibi sadece belli bir bolgeye sıkışıp kalmayan, yaşadığımız donemin tum toplumlarına şÃ‚mil bir perspektifle...
(Arka Kapak)




Temizlenip(mumkun olduğunca) tek sayfaya devşirilmiştir. Clearscan uygulanmıştır. Bir yanlışlık eseri boş sayfalar silinmiştir.
İletişim yayınları, 2006, 194 sf. 7 mb.







Yararlı olması dileğiyle.