Materyalizm ve Ampiryokritisizm
V.İ. Lenin

Marksist gecinen bazı yazarlar, bu yıl, marksist felsefeye karşı gercek bir kampanyaya giriştiler. Altı aydan kısa bir zamanda, esas olarak ve hemen hemen sadece diyalektik materyalizme saldıran dort kitap cıktı. Bunların, ilki ve en onemlisi, Bazarov, Bogdanov, Lunacarski, Bermann, Hellfond, Yuşkevic ve Suvorov?un yazılarından derlenen Marksist Felsefe Uzerine (? ? ?karşı? denseydi daha doğru olurdu) Denemeler?i (St. Petersburg 1908); sonra Yuşkevic?in Materyalizm ve Eleştirel Gercekcilik?i, Bermann?ın Cağdaş Bilgi Teorisi Işığında Diyalektik?i, Valentinov?un Marksizmin Felsefi Yapıları?dır.
Butun bu adamlar, Marks ve Engels?in, felsefi goruşIerinin, diyalektik materyalizm olduğunu defalarca belirtmiş oldukları gerceğini bilmezlikten gelemezler. Siyasi goruşlerinde keskin ayrılıklar olmasına karşın, gene de butun bu adamlar, diyalektik materyalizme duydukları kinde birleşmişlerdir ve gene de felsefede marksist olduklarını one surmektedirler! Engels?in diyalektiği, ?gizemci?dir (?mystique?tir) diyor Bermann. Bazarov, sanki kendiliğinden acık bir gercekmiş gibi, Engels?in goruşleri ?eskimiştir? diye gelişiguzel atıyor ? ve materyalizm, ?cağdaş bilgi teorisi?ni, ?modern felsefe?yi (ya da ?modern olguculuğu), yani ?20. yuzyılın doğa bilimleri felsefesi?ni boburlenerek kendilerine tanık gosteren bu gozupek savaşcılarımız tarafından boylece curutulmuş oluyor. Butun bu sozde en modern oğretilere dayanarak, diyalektik materyalizm yıkıcılarımız, pervasızca, işi, doğrudan inancılığa (fidéisme) vardırıyorlar (bu, en iyi Lunacarski?de gorulur, ama o, tek basma değildir! Buna karşılık Marks ve Engels?e karşı tutumlarını acık bir şekilde belirlemek sozkonusu olduğunda, butun cesaretlerini ve kendi inanclarına karşı butun saygılarını yitiriyorlar. Gercekte, diyalektik materyalizmden, yani nıarksizmden tam bir ayrılma; lafta, sadece sonu gelmez kacamaklar, kurnazlıklar, sorunun ozunden kacma cabaları, kendi gerilemelerini maskeleme, genel olarak materyalizm yerine bir ceşit materyalizm koyma, kısaca, Marks ve Engels?in sayısız materyalist tezlerinin doğrudan tahlillerini yapmayı kararlı bir şekilde reddetme. Bir marksistin cok doğru olarak nitelendirdiği gibi, bu, gercek bir ?diz cokerek isyan?dır. Bu, tipik bir felsefi revizyonizmdir, cunku, marksizmin temel goruşlerinden uzaklaşarak ve terkettikleri fikirlerle acık sozluluk, durustluk, kararlılık ve acıklıkla ?hesaplarını kesmede? yeteneksizlik ve aşırı korkaklık gostererek kotu bir un kazanan sadece revizyonistlerdir. Ortodoks marksistler, Marks?ın bazı eskiyen goruşlerini belirtmek durumunda kaldıkları zaman (Mehring?in bazı tarihsel onermelerine karşı cıktığı gibi), bu işi, her zaman o kadar belirlilikle ve o kadar ayrıntılı bir bicimde yaptılar ki, onların calışmalarında hic bir zaman en kucuk bir kuşku uyandıracak bir durum bulunamadı.
Zaten, Marksist Felsefe ?Uzerine? Denemeler?de gerceğe benzer bir tek tumce vardır. Bu da, Lunacarski?nin ?Belki yanlış yoldayız, [burada, besbelli ki, Denemeler?in yazarları kastediliyor], ama bir arayış icindeyiz.? (s. 161) diyen tumcesidir. Okurun dikkatine sunduğum bu kitapta, tumcenin birinci tumceciğinin mutlak bir gercek olduğunu, ikincisinin ise goreli bir gercek olduğunu tanıtlamaya calışacağım. Şimdilik şunu belirtmekle yetineyim ki, eğer filozoflarımız, marksizm adına değil de, bazı marksist ?arayıcılar? adına konuşmuş olsalardı, kendilerine ve marksizme karşı daha buyuk bir saygı gostermiş olacaklardı.
Kendi payıma, ben de, felsefede ?arayanlar?dan biriyim. Daha acıkcası: bu notlarda, marksizm kılığı altında, bize, bilmem hangi tutarsız, karmakarışık, gerici şeyi sunan kişilerin nerede yollarını şaşırdıklarım araştırmayı kendime gorev edindim.
Eylul 1908 YAZAR




ALINTIDIR.

Link kontrol edildi, onaylandı.