Viyolonsel (ya da cello), 16. yuzyıl’da ilk ornekleri Fransa’da ortaya cıkan, esasen şekli kadın vucudunu andıran yaylı bir calgıdır. Bu calgının atası’Viola da gamba’ adı verilen perdeli bir calgıdır.Viyolonsel, Keman, viyola ve kontrabas ile aynı ailedendir. Keman ile viyolonselin şekilleri buyuk oranda birbirini andırsa da boyutları cok farklıdır. Karşıdan bakıldığında govdesinin orta bolumunde bulunan ve el yazısı ile ‘f’ harfini andıran 2 ses deliği vardır. Yayın tellere teması ile titreşen tellerden cıkan ses, govdenin icindeki havayı titreştirerek bu deliklerden geri doner.

Tellerinin adları (Bastan Tize doğru)
-do -sol -re -la
gorulduğu uzere 5 li akort sistemi uygulanmaktadır. 7 pozisyon a kadar numaralandırılır. Daha sonrası 7. pozisyon ve de ilerisi olarak gecer.
Akort ve calınışı
Calarken pus yani baş parmak haric geri kalan 4 parmak kullanılır. Başparmakta kullanılır. Parmaklar sırasıyla pus haric 1. 2. 3. ve 4. parmaklar olarak adlandırılır. Başparmak, ilk başlarda pek kullanılmamakla beraber teknik ilerledikce muziğe dahil edilir. 7. pozisyon ve de ilerisinde daha doğrusu pus kullanılırsa 4. parmak yani serce parmak nadiren kullanılır. 7. pozisyon ve ilerisinde pus daha sık kullanılır.

Viyolonsel, kulak dediğimiz kısımdan akort edilir buyuk akortlar buradan yapılır. İnce ayar akortları fix dediğimiz kucuk ****l parcalardan yapılır. Parmaklar, tuşe değilen siyah bolgeye konur. Kopruyle (eşik de denir) tuşenin arasındaki boşluktan arşe yardımıyla calınır.Seslerin net cıkması icin arşenin biraz sert bastırılması gerekir keman ve viyolaya gore cunku viyolonselin telleri daha kalındır.Parcalara gore arada parmakla da calınabilir.Arşe yerine sağ elimizle genelde işaret parmağımızın ucuyla teli cekerek calınır. (bu tekniğe pizzicato denir) Viyolonsel “insan sesine en yakın” ses cıkaran muzik Âletidir.


__________________